Ваква порака на своите сограѓани им упати еден американски професор за кого е несфатливо што Американците не ни веруваат во класна борба. Ама затоа лесно веруваат во политички приказни дека ќар од некој потег виделе токму тие и нивната класа.  

Честопати имаме чувство дека растечката нееднаквост е проблем на 21-от век и дека оние одвратно големи богатства на топ 1% или топ 10% најбогати наспроти сите други се модерна аномалија. Не, историјата и податоците го покажуваат спротивното. Има нешто труло во тоа Западот, само што ние недоволно озбилно ги земавме и Шекспир и Маркс.

За генерации Американци ова прашање беше лесно. Оној кој поседуваше куќа, живееше во семејство со деца и го издржуваше со добро платена работа, ѝ припаѓаше на американската висока средна класа. На двата краја на оваа голема средина беше елитата и гордата работничка класа.

До последен долар, официјални статистики за тоа каде Американците лани ги потрошиле парите. И богато и сиромашно, и шуто и рогато.