Додека лидерите на западниот дел од рајот на Земјата наречен ЕУ, кога ќе се сретнат со своите колеги од истокот на истоимената творба, сакаат да зборат само за кризата на демократијата и ерозијата на владеењето на правото, за хрватскиот премиер, кој од пред некоја недела го држи ротирачкото претседателство на ЕУ, иселувањето од Источна Европа е „егзистенцијален проблем“.

Во Европа (ЕУ) има растечка перцепција дека една конкретна категорија на општества или граѓани заслужува да биде етикетирана со презир или арогантно сожалување. Таа категорија е географски дефинирана: се наоѓа на исток. Во Брисел, Париз, Берлин и насекаде низ западниот дел од континентот, стана речиси нормално да се каже дека „Источњаците“ се оние што го расипаа ЕУ клубот. Дали е тоа фер?

Не е тешко да бидеш популист во Источна Европа (како што може да се види од Полска, Унгарија и Словачка), проблемот е национализмот стварно да ти држи наспроти западниот капитал во твојата земја.

Она што кај нас е "грчка Фанта си е грчка Фанта" во делот од Источна Европа кој се граничи со Западна, е речиси секој можен прехранбен производ. Според колумнистот на Економист тоа е само симптом на општата недоверба на европскиот исток кон западот.

Бугарскиот премиер, Бојко Борисов, ги обвини западните членки на ЕУ дека во Источна Европа намерно испорачуваат храна со понизок квалитет.