Не е потребно да чекаме некакви глобални топ листи за да споредуваме каде сме ние а каде е светот. Секојдневно, пред очи ни се одвиваат примери за нашата супериорност, ефикасност и брзина. 

Како и јазикот, и изреките се жива материја па постојано ги физиономира времето во кое живеат. Така, во оваа ера на родова еднаквост и родова флуидност, не е фер дволичниот однос кондензиран во изреката „некому мајка а некому маќеа,“ да биде фиксиран само за едниот пол, тоест за жената. Да слушнеме како звучи по ново. 

Не ни е проблем кога средно Водно ќе го видиме полно со коли, секогаш такво сме го гледале. Проблем ни е кога некој се курчи дека го средил проблемот.

Кога вчера ја објавувавме Симонида, стрепевме дека си ја бараме бељата и непотребно го повикуваме ѓаолот и дека заради тоа, таа нема да биде последното мултимедијално зло од 2020-та. Загриженоста се покажа и повеќе од оправдана.