Малкумина спортисти можат да се пофалат со врвни игри во петтата деценија од животот. Но, на Балканот има ракометен феномен, Кире Лазаров, кој на 41 година, според претходните најави, ќе го игра последното Европско првенство во дресот на Македонија како играч, а потоа ќе се повлече од репрезентацијата и ќе продолжи да плива во тренерски води.
Еден од најдобрите десни бекови во историјата на ракометот од 1999 година, никогаш не се штедеше кога играше за Македонија, секогаш даваше се од себе, а тоа му донесе многу рекорди и награди. Можеби зад неговото име нема светол медал, ама Лазаров има нешто многу повредно од тоа. Го освои македонскиот народ.
Со својата беспоштедна борба ги освои срцата на сите, а ЕП во Словачка и Унгарија ќе биде добра шанса за последен пат да го испоти дресот за последен пат. Македонија со овој човек има десет големи натпреварувања по ред, со кои ретко кој во светот на овој спорт може да се пофали. Но, дали го знаете патот на овој ракометен херој на Балканот, кој доби пофалби од секој спортски работник и без скандали ја заврши репрезентативната кариера?
Па да почнеме. Ќе се вратиме во далечните 80-ти. Додека цела Југославија ја оплакуваше смртта на Јосип Броз Тито и додека траеја деновите на жалост, на 10 мај се роди Кире Лазаров. Легендата на македонскиот ракомет за првпат заплака во малото македонско гратче Свети Николе, кое има околу 10.000 жители. Кога Кире пристигна на овој свет, татко му Благој беше во војска, во редовите на ЈНА. Некако нашол начин да „избега“ од службата во Белград за да го види синот, а интересно е што човекот кој го покривал во тоа време бил Марко Миркуловски, таткото на Филип Миркуловски (човек кој му станал главен соиграч на Лазаров, лојален пријател, а сега соработник во стручниот штаб).
Лазаров уште од најраните години покажуваше пеколна желба за победа. Сакаше да победува во фудбал, џамлии, кошарка... Поголем талент покажа уште како дете во кошарката, извесно време тренираше во градскиот клуб КК Овче Поле од Свети Николе, каде играше како плејмејкер. Љубовта кон ракометот доаѓа малку подоцна благодарение на неговиот татко Благој.
Дека Лазаров ќе биде врвен спортист во младоста, се виде уште во младоста кога со својот тим стана младински шампион, иако клубот ги играше натпреварите на бетон. Во одредени моменти од младинските кариери, Лазаров и неговиот тим биле принудени да играат на сонце, ветер или дожд, иако на пример, бил беше влажен, патиките искинати од триење, а топката целосно потопена.
Таткото на Кире исто така бил ракометар. Играл за РК Овче Поле, а во еден момент од кариерата бил дел и од Вардар како дел од југословенската лига. Почнал како бек, а завршил како пивотмен. Во еден момент од кариерата имал можност да игра со својот син во клуб од Свети Николе. Ја отворил вратата на ракометот, а подоцна како пивотмен бил човекот кој му отворил простор на младиот Лазаров да шутира кон голот. На повеќето натпревари на кои играале заедно, Кире ја надминал границата од 10 голови. Со голема поддршка од неговиот татко стекнал голема самодоверба на почетокот од кариерата.
Благој се жртвувал за своите деца и тоа на крајот се исплатело. Ракометната кариера на Лазаров започна во родниот град Свети Николе, каде прв тренер му беше Илија Јанев, а продолжи во Велес, каде од 1995 до 1996 година го носеше дресот на Борец. Многу се жртвуваше за да успее, наутро одеше на училиште, а попладне се враќаше во градот на тренинг. Со овој клуб македонскиот ракометар за првпат играше во Лигата на шампионите на само 15 години.
Во првото коло од квалификациите во, Борец во пеколен дуел успеа да го мине Динамо Букурешт, а потоа се соочи со актуелниот освојувач во елитното натпреварување Елгоријага, предводен од српската ѕвезда Ненад Перуничиќ и веќе беше немоќен за нешто повеќе.
Четири години подоцна Лазаров ја смени средината, заигра во најдобрата генерација на Пелистер во историјата, каде што почна со Никола Јевремовиќ - Гужва, тренерската легенда на српскиот и југословенскиот ракомет. За да го направи трансферот во Битола, ги одби РК Вардар и амбициозниот РК Неготино. Како 16-годишник, во 1996 година направи голем чекор во кариерата. Во битолската ракометна гордост Лазаров играше со многу ракометни ѕвезди како Чурлевски, Манасков, Димитриоски, Стефановски, Николиќ, Новокмет... И благодарение на ова искуство во градот на ракометот се роди нова ѕвезда.
Лазаров го одигра првиот меч во Пелистер како крило, но подоцна се наметна како бек откако Гужва ги препозна неговите предиспозиции за оваа позиција. Токму преку Пелистер, Лазаров доби во репрезентацијата. Како миленик на јавноста се најде на списокот за Светското првенство во Египет 1999 година каде го постигна својот прв гол во репрезентативниот дрес. Како тинејџер, од крилната позиција. Оттогаш се останато е историја, а легендата од година во година се продлабочува.
Првата меѓународна авантура Лазаров ја започна во 2000 година во хрватскиот шампион Загреб. Соработуваше со тренерскиот мајстор Лино Червар и дојде како замена за најдобриот играч Златко Сарачевиќ, но реализацијата на трансферот не беше воопшто лесна бидејќи во Пелистер требаше да се плати обештетување за неговиот потпис.
Лазаров чекаше десет години на нов голем настан со Македонија по тој дебитантски Мундијал во 1999 година. Во меѓувреме играше на клупски план играше за Веспрем каде помина пет години и се наметна на европската ракометна мапа, но Мундијалот 2009 година повторно го дочека како член на Загреб.
По една деценија помината со Македонија надвор од големата сцена, Лазаров блесна на Светското првенство во Хрватска. Македонија заврши како 11-та со што го постигна најдобриот пласман до тогаш, а тој стана „крал на стрелците“ со 92 постигнати гола, рекорд кој се уште го држи осамен на врвот. Следуваше нова тригодишна пауза од натпреварувањето со Македонија, но таа пауза како повторно да пресуди и да најави нешто големо, а тоа е ЕП во Србија, бајката за Македонија каде беше постигнат најголемиот успех. Таа 2012 година и градот Ниш беа „жешки“ за ракометарите во црвено-жолта опрема.
Лазаров на врвот на кариерата како член на Атлетико Мадрид, повеќето од останатите како тимско-репрезентативци на Металург, плус, салата грмеше во нивна чест. Предводени од домашниот селектор Звонко Шундовски, Македонците стигнаа до историското петто место со кое станаа национални херои, а ракометот го презеде приматот на спорт број 1 во земјава и ја замени кошарката. А, кошаркарската репрезентација на Македонија во 2011 година заврши како четврта на ЕП. И овде Лазаров беше најдобар стрелец со 61 гол и стана првиот ракометар што ги споил титулите најдобар стрелец и на СП и на ЕП.
Со Македонија паузираше десет години, толку време го немаше на големата сцена, а потоа од 2012 година ситуацијата се промени. Македонија десет години по ред игра на големи натпреварувања со Лазаров во тимот што е неверојатен успех со кој ретко кој може да се пофали. Од ЕП 2012 до ЕП 2022 Македонија секој јануари пулсира во ракометен ритам.
Така ќе биде и овој пат, а дополнителна тежина на овој континентален собир е тоа што Лазаров ќе има двојна улога. Покрај капитен ќе биде и тренер и во двојна улога ќе го има првото големо натпреварување во кариерата. Нешто што ќе го видиме за прв пат во историјата на ЕП. Лазаров повторно влегува во книгата на рекорди. Тешко е да се поверува дека Македонија може да го повтори тој историски успех од Ниш, но сигурно дека Лазаров ќе се потруди со стил да се прости од дресот со државниот грб и да ги подучи младите како да станат врвни спортисти. Голем човек, гладен за успех и посветен на она што го работи.
НОСИ БРОЈ 7 ПОРАДИ КУКОЧ
Лазаров во кариерата вообичаено НОСИ дресови со број 7. Дали има причина за такво нешто? Тони Кукоч - човек кој во младоста му бил еден од неговите омилени спортисти во младоста. Таа улога ја имаше Роберт Просинечки (во Црвена звезда го носеше дресот со број 7) како и неговиот прв тренер од Македонија, Илија Јанев, кој ја носеше и „седумката“.
ЖЕНА МУ Е ЉУБИЦА - ДЕВОЈКА ОД МЛАДОСТ
Спортистите често и лесно можат да менуваат партнери поради славата. Но, тоа не е случај со Кире Лазаров. Тој и неговата сопруга Љубица се заедно од 1997 година. Се запознале додека тој бил ракометар во Пелистер, а таа ученичка во средното медицинско училиште во Битола. Љубица најдобро го познава Кире, бидејќи го следеше секој негов чекор на големата сцена.
НАЈДОБАР НАТПРЕВАР ВО КАРИЕРА ПО РАЃАЊЕТО НА ЌЕРКАТА ЛАНА
Во својата автобиографија „Секогаш за победа“ Лазаров откри дека по раѓањето на ќерката Лана го одиграл најдобриот меч во репрезентативната кариера. Таа е родена во јануари 2008 година, а тој и даде 14 гола на Португалија (38:32) и ја одведе Македонија на Светското првенство во Хрватска.
НАЈБОЛНА Е ОЛИМПИСКАТА РАНА
По Светското првенство во 2015 година, ракометната репрезентација имаше можност да стане државен тим на Македонија во екипните спортови на Олимписките игри. Но, на турнирот во Гдањск, Кире и соиграчите потклекнаа. Подобри беа Полска и Тунис, а којзнае дали ракометот во оваа земја повторно ќе има таква шанса.
ГИ ОДБИ ДВАТА НАЈТРОФЕНИ МАКЕДОНСКИ КЛУБОВИ
Откако стана интернационалец, Лазаров имаше можност да се врати во Македонија. Го посакуваа скопските ривали Вардар и Металург. Бизнисменот Сергеј Самсоненко, кој го создаде шампионот Вардар, лично го покани Лазаров на состанок кога го започна проектот, но тој веќе потпиша со Барселона и мораше да каже „не“.
ВКУПНО 56 ТРОФЕИ ВО КАРИЕРАТА
Лазаров дефинитивно е еден од најтрофејните ракометари и воопшто спортисти на Балканот. Тој има 56 титули во пет различни земји. Се радуваше на трофеи со Пелистер, Барселона, Атлетико Мадрид (Сиудад Реал), Загреб, Веспрем и Нант. Со Барселона ја освои најважната титула, а тоа е Лигата на шампионите во 2015 година.
УНИКАТНИ РАКОМЕТНИ РЕКОРДИ
Десниот бек на Македонија ја завршува репрезентативната кариера со уникатни рекорди. На 12 големи натпреварувања досега има 232 натпревари и 1.709 голов. Важи за единствен ракометар кој во период од четири децении (1999-2022) настапувал на Европско и Светско првенство, додека на клупски план е најдобар стрелец во историјата на Лигата на шампионите, најдобар десен бек на деценијата (2010 - 2020), МВП на Супер Глоуб 2010 ...
ИДЕАЛЕН ТИМ
Лазаров има импресивна кариера. Неговиот идеален ракометен тим го сочинуваат Арпад Штербик (голман), Јулен Агинагалде (пивот), Никола Карабатиќ (лев бек), Домагој Дувњак (среден бек), Мирза Џомба (десно крило), Олафур Стефансон (десен бек), Јонас Калман (лево крило) и Дидие Динар (одбранбен играч).
