Не станува збор за политичка коректност. Ни за проста форма, церемонијалност и манири зад кои се кријат други намери. Пристојноста е, и треба да биде, нешто повеќе од потиснување на поинаквите (непристојните?) мислења и начини на однесување, вели нова книга.

Социјалните медиуми беа верба во една транснационална мрежа која ќе го зближи човештвото. Истите тие мрежа всушност ги вчаурија луѓето во групи на истомисленици кои везден споделуваат слични ставови и погледи. И ако човек улулкан во тој истомислечки свет некогаш успее да сретне поинакво мислење, за него е нормално што тоа мислење го прогласува за ненормално.

Двајца врвни професори од Принстон и Харвард, едниот левичар, другиот десничар, иницираа заедничка изјава. Клучна реченица: „Без разлика дали сте лево, десно или во центар, ПОСТОЈАТ луѓе со добра воља кои не ги делат вашите суштински убедувања“. Тоа е работа на професори, да ги потсетуваат пишпириците на важноста на слободата на говорот. А не...