Точно дека сè ова што ќе го чуете од четирите говорници (последниот говор е од дует) нема да може копи-пејст да го аплицирате на сопствениот случај и ситуација. Ама уште поточно е дека има многу што да научите од овие.

Симон Гирц е инженер и една од најфантастичните појави на Јутјуб, каде најчесто ги презентира своите никако употребливи роботизирани изуми од типот шлем за миење заби, кој не функционира, или аларм за будење со шамарање, кој технички функционира. Симон има цела филозофија зад потребата од бескорисност.

Човеков се обраќа на секој што е лично и длабоко запознаен со постапката на одложување на секоја можна задача до крајни можни рокови, и пробува да им (ни) помогне, пред стварно да снема време. Од кај знае што треба да се направи? И он е ист таков.

Во нас има две јаства кои имаат конкурентни сфаќања за среќата. Едното инсистира да му е убаво во психолошката сегашност. Другото е склоно да сумира, и својата проценка на задоволство да ја врши во ретроспектива. Важните одлуки (за среќа?) сепак ги носи второто. 

Ние го памтиме по два совети: 1. "Немој да ги користиш медиумите за да го разбереш светот" и 2. "Не смееш да се споредуваш себе си со Швеѓаните... мора да имаш поголеми амбиции во живот." Светот го памети Рослинг како доктор, професор на Каролинска Институтот, автор на неколку книги, говорник на ТЕД, гуру за статистики, член на Шведската академија на науки и голтач на мачеви. Рослинг почина 7 февруари, една година откако му беше откриен рак на панкреасот.

Идејата за автомобил без возач е одлична како концепт и има огромна поддршка, ама кога ќе влезеш во таков автомобил прво нешто што ќе побараш се волан и кочница, за секој случај. Е па, истото важи и за свет без возач / суперсила.

Немој да се кладиш, ама не можеш да разликуваш звук на дожд од звук на пржење сланина.

Нема никаква мистерија околу 4 часот наутро, апсолутно никаква. Ама тоа не значи дека не можеш да извезеш нешто што ќе личи на автентичен заговор.