Група активисти за заштита на околината позираат како група бизнисмени од секторот нафта и јаглен заинтересирани за заштита на профитот, за да покажат колку е лесно да натераш факултетски професор да каже што и да сакаш да каже. Не со виткање рака, туку со пари.

Не мислиме на масовно излегување од лабораториите и предавалните за да се прават онакви анкети по пазари, ниту пак на пишување колумни во својство на „експерти" за дневно-политички теми. Мислиме на потребата професори и научници од различни области почесто да пишуваат за не-академска публика, односно како упатени новинари.

Затоа што е полесно да одвоиш милиони долари годишно отколку да и објасниш на администрација зошто средношколските професори по математика и физика се важни за образованието на децата, американски милијардер одлучил да им дели бонуси на професорите во Њујорк.

Како, макар и со задоцнување, пошироко да се промовира имиџот на професорите како реално трудољубиви, чесни и упатени, а да се нагласи аматеризмот и агресивното незнаење на оние кои сакаат да ги „зауздаат"? Aко не помагаат сложени таблици, формули, учени дискусии и отворени писма, можеби ќе помогне ова.