Откако ги пукна глобален срам, јужнокорејските власти ќе им реновираат по дома на сиромашни семејства во Сеул кои живеат во подруми налик семејството од „Паразит“ за да ги унапредат нивните услови за живот,
Бонг Џун Хо го опишува својот филм за класните разлики како „неутрален“. А себеси се гледа пред сè како сценарист, кој едвај чека да помине целата ука-бука околку Оскарите, за да може да почне да работи на нов проект.
Одличниот јужно-корејски филм кој е во конкуренција за Оскар во категоријата најдобар странски, заедно со нашиот „Медена земја“, наскоро ќе се прикажува во мал број кино сали во нова, црно-бела верзија.
Во година во која освен „Џокер“ ниту еден друг филм (до сега) не отскокна по својот квалитет и успехот на кино-благајните, јужно-корејската бизарна сатира на класното општество делува како освежување. Со оглед на тоа што тој веќе ја доби „Златната палма“ во Кан, следен чекор би можел да биде и Оскар.