Приказната почнува летото 1936. Во склоп на подготовките за новата војна на Хитлер било зголемувањето на ефикасноста на домашното производство на путер, млеко, сирење, сланина и други продукти. Во тоа време маслото од кит било една од главните состојки на маргаринот. А Германците јаделе многу маргарин.

Светската трговска организација сака во наредните 5 години глобално да ги елиминира транс-мастите од прехранбениот ланец на исхрана. Фала му на маргаринот за сите оние топли кифлички и торти, и не толку фала за сите оние торти со чудно леплив вкус на јазикот.

Најмалку 50 години, добриот природен путер се тепа со разно-разни негови алтернативи кои ветуваа дека се подобри и поздрави од него. Неговиот главен непријател, маргаринот, потпиша капитулација. 

Во она што Форбс го нарекува "неочекуван развој на настаните" излезе дека вештачкиот производ всушност е поштетен за вашето срце отколку природниот.