Како што пишувавме тука, Њујорк Тајмс во моментов живее едни од најславните моменти од својата историја, но кубури со пари. Во склад со планот за отпуштање вработени со отпремнина, по своја волја заминуваат и дел од истакнатите новинарски пера. Меѓу нив и Мичико Какутани, главната книжевна критичарка на весникот и добитничка на Пулицер.

Двајца соработници на Њујорк Tајмс дебатираат околу природата на пишувањето книжевни критики во медиумите. Дали нивните автори создаваат уметност, или вршат општествено корисна работа? Според нив - второто.

„Ако ја видите оваа книга прескокнете ја, избегнете ја по секоја цена, не си го трошете своето скапоцено време на бесмислено нижење зборови“ - вака гласи препораката на еден критичар од Србија за современ роман на локална писателка. Остро? Отровно? Или е така, или едноставно не сме навикнати на таков дискурс, попознат како „кого удрам, не жалам“.

Додека кај нас и најмал обид за негативна книжевна критика кон домашен автор веднаш се оценува како „нарачана", а критичарот како „шарлатан", Британците за најострата критика на годината даваат - награда.