Само што ја официјализираше својата номинација Бајден беше пречекан од бараж критики и негодувања од луѓето што треба да се на негова страна. Главно, проблемот е што човекот им е премногу општ, премногу веќе видено и има премногу багаж натоварен низ цела негова кариера.
Ако се гледа според популарност (Бајден моментално води) и ако се гледа според неговите постапки (најави дека за неколку недели ќе каже дали ќе излегува на избори и дека може уште сега да објави кој ќе му биде заменик претседател), изгледа како Демократската партија да се подготвува да го номинира поранешниот потпретседател за противкандидат на Трамп.
За време на говор во колеџ во Њујорк, поранешниот американски претседател им се отвора на студентите дека сепак му е жал што не се кандидирал за претседател на САД, порачувајќи „можев да победам“.
Бајден за време на една од потпретседателските дебати пред 4 и кусур години, ставен меѓу неговиот избор на црква и ставот на истата оваа црква во однос на абортусот.
Актуелниот потпретседател на САД, за време на кампањата во еден момент порача и дека би сакал да се проба со Трамп, еден на еден. Ова уште го држи и кога завршија изборите, и никако не му оди да му ја даде Белата куќа на новиот претседател.
РТ го потсетува Бајден, а и Србите, што мислеше и што збореше овој за Србите во 90-те. Нешто во рамките, треба да ги: бомбардираме / окупираме / ставиме во концентрациони логори.
Додека новинарите ги анализираа разликите помеѓу пишаниот говор на Клинтон и она што тој навистина го кажа, восхитувајќи се на неговата способност за импровизација, Џо Бајден изгледа го надмина. Но тоа не е најинтересното во врска со неговиот говор.