Како што е стандардно за изминативе две години, ваквите себе-проверки на Американците се предизвикани од вчудовидувањето кое настапи од тоа дека воопшто некој би гласал за Доналд Трамп, и сè што потоа следуваше.

Трамп ни приближно не е првиот Републиканец кој јавно ја преиспитувал потребата од постоење на НАТО, пишува Питер Беинарт во анализа за Атлантик, потсетувајќи дека членството во НАТО, за жал, нема клучна врска со демократијата во таа земја. Во име на некој нов грант за борба против 'сè помоќниот непријател', ги чекаме Борјан и Орданоски да го прогласат и Атлантик за руска пропаганда.

Грешката е што успехот на Трамп (и слични на него) се третира како сигнал за враќање на фашизмот во политиката, наместо да се признае дека веќе неколку децении во развиениот свет има замореност од демократијата.

Еден од најпогрешните ставови, базиран на примери како Ле Пен и Вилдерс, е дека апсолутизмот бележи раст на Западот. Точната верзија е дека апсолутизмот напредува низ цел свет.