Посетата на земјава на принцот и принцезата од Хунза кои на скопскиот аеродром беа пречекани со највисоки државни почести, во сенката на сè што се случи последниве 11 години од тогаш, изгледа како откачен перформанс. Митските настроенија на претходната власт се наводно сузбиени, а идејата за Голема Македонија е заменета со онаа за мала Северна. Но таквиот прогресивен процес не оди така лесно кај соседите.

Обраќањето на Алек Попов од вчера, 21.5, при примањето на наградата Про-за Балкан за 2019. За малите и топли приказни, наспроти ледените ветришта на гордоста. И за смисолот за хумор како тест за интелигенција. 

Еден е од најпознатите и најпреведувани современи бугарски автори е ко-сценарист на новата сезона од популарната ТВ серија „Преспав“, која наскоро треба да почне со емитување. Во интервју за Букбокс зборуваме за тоа како гледа на македонско-бугарските соработки, за второто продолжение на романот „Сестрите Палавееви“, врската помеѓу митологијата и идеологијата, и прабаба му од Прилеп. 

„Овој роман е книжевна фикција“, се оградува авторот на почетокот од книгата, обидувајќи се на овој начин да постави Кинески ѕид помеѓу документираното и измисленото, стварното и лажното. А притоа добро знае дека ваквите обиди се залудни – повеќе како монтирање гипс-картон помеѓу две пренаселени простории, кој пропушта гласови дури и кога во нив само се воздивнува или конспиративно се шепоти. Среде сета таа какафонија од звуци човек не може да биде сосем сигурен што му се причинува, а што е вистински.