Кога станува збор за академските списанија, дискусијата главно се води околу тоа дали тие се платени или слободно достапни. Но и за чување на вторите се потребни ресурси и пари, кои институциите понекогаш ги немаат. 

Нешто ни тргна со Јужна Кореја, па да продолжиме со социјалните прилики во оваа земја. Овој пат во академските води.

Една жена е заслужна за основањето на пиратски сајт за научни статии, на тој начин овозможувајќи им на илјадници студенти и истражувачи во светот да ја прескокнат таа за останатите невидлива „железна завеса" на знаењето.

Знаеме дека ако e нешто објавено во таканаречено „пир ривјуд" академско списание, со најмалку два анонимни рецензенти кои знаат да бидат и сурови во нивните коментари, тоа сепак не значи дека е вистина. Ама може барем да биде прочитано пред да биде објавено, така?