Ќе дојдеш на работа, делумно свеж и речиси одморен, со идеја дека има да го фатиш сајтот и да го забревташ како парна локомотива. И после ќе видиш дека Адо ти пуштил порака „Што да ти кажам уредниче?“ и линк со песна. И од сите идеи кои си ги имал за работа, ќе успееш да ставиш бар еден поштен наслов.

Талентот е озбилна работа кога и со играчка ќе звучиш посериозно од многумина кои имаат јака и професионална опрема. Како дечково со оваа играчка од гитара.

Питер Фремптон (задолжен за лудите гитари на Боуви) и Ерик Клептон. За првпат во животот тие двајца ги вкрстуваат своите гитари, на најдобрата можна тема за тоа, гитарската јадиковка на Џорџ Харисон од Белиот албум на Битлси. Не е како она легендарно парче со Принц, ама вреди да се види.

Брајан Меј е легендарниот гитгарист на Квин кој денес има 72 години. А Валентино Бошковиќ е - група.

Клавијатуристот на The Doors, Реј Манзарек (почина пред 6 години) раскажува како се родила нивната химна. Роби Кригер почнал на гитара, Морисон рекол, чекајте луѓе, имам јас текст за ова, Манзарек ja додал дождливата атмосфера на песната, Џери Шеф (басистот на Присли) се бунел дека е лесно Е-мол/А-дур да се разложи на клавијатури ама оди да те видам на бас... (само од оној труп на тапани Денсмор никој ништо не очекувал). Убава приказна.

Хорот на Народно-ослободителната армија на Кина изведува една од најпознатите и најмоќни руски патриотски песни од Втората светска војна. Претпоставувате како може да звучи тоа?

Квин, Ени Ленокс и Дејвид Боуви ја вежбаат „Under Pressure“. Квин си шијат како стари занаетлии, Ени концентрирана за да може да биде прецизна во високото а оној Боуви е факинг фраер дури и во тенџере плаво сако. Позади некаде, редот си го чека Џорџ Мајкл... Херојски времиња.

Соголена од инструменти и пратечки вокали, песната „I Heard it Through the Grapevine' оставена само на еден од најубедливите Мотаун гласови на сите времиња, гласот на Марвин Геј, човекот кој загина од раката на својот татко.

Дали ќе ги начекавте во Драмски театар, во Антички во Охрид, во Битола или каде било, Влатко, Бодан, Кокан и Гаро правеа концерти кои се слушаа во еден здив. Да ги ѕирнете коментарите на Јутјуб, да видите што е тоа консензуалност, од Хрватска до Африка.

Саде жени да ти прават трибјут албум и тоа додека си жив, покажува дека лежерноста на еден маж може да го однесе подалеку отколку да бил еден од оние што запнуваат.

Иако наредниве недели допрва треба да го издаде својот деби албум, магазинот Ролинг Стоун ја навестува можноста дека си имаме работа со британскиот одговор на Брус Спрингстин. Се вика Сем Фендер и има прилично зрел ракопис за еден 25 годишен дечко.

„Бендот“ прв пат го видовме кога се собра во Чезена за да ги покани Фу Фајтерс на концерт во Италија. Сега веќе целиот проект тера турнеи и прави свои концерт. Ова е нивната верзија на РАТМ.

Кога ја објавувавме Веитсовата верзија, рековме дека песната „малку ни ја огадија фејкерите кои со неа на своите медени усни го крчеа својот пат кон државното ухлебување“. После цела оваа калакурница, сигурни сме дека ниеден од тие шупци веќе не ја пее Бела чао па можеме на раат да си ја пуштиме нашата омилена верзија, онаа на КУД Идијоти, од албумот чиј наслов пасент одговара на таа калакурница: „Ние сме овде само за пари“. 

И покрај целото наше натежнување накај рок музика, и малку поблаго накај метал, чувствуваме дека до сега не сме одвоиле доволно простор за - деткор метал. Ако сакаме ова да се поправи, а сакаме, зошто тоа не би почнало со Аца Лукас.

По повод 50 годишнината од објавувањето на Space Odity (50 години, јеботе!), песната доби свеж микс од неговиот долгогодишен продуцент Тони Висконти и нов видео спот, инспириран од Одисеја 2001-ва.  Путуј, мејџоре Томе, овде сè по старо.

Не само што тематски сме заинтересирани за оваа нова песна на Рамбо Амадеус туку истата е од албумот „Бродот на будалите“ што нè прави уште поподобна публика за неа.

Манца Измајлова, со рускиот државен филмски симфониски оркестар и хорот на Капела Јурлова, во халата на Московската филхармонија. 

Не е ни сдсм ни вмро ни сјо ни никој од тој оток кој метастазира по нашите животи. Овие се многу, многу посуштински. Оладете пијачка, направите некое мезе и со блиските играјте сред дневна како улави. Јер на смртна постела никој се нема пожалено што не гледал повеќе вести. 

По десет и кусур години како тера форматов и сите негови мутации, на раб со невозможно е да ти извадат нешто ново што искрено ќе те воодушеви. Е па, дечково.

Во некоја идна реконструкција на денес темелно погазената гордост во врска со македонското (нормална гордост, без напнување), изгледа ќе мора да се тргне од далеку. Самида (Три сестри) е музичка формација на Дамла, Јудум и Тамара Сахин, три сестри чиј татко е познат музичар а чија изведба ѕвони како билбил. Ја пеат „Севдалино, детелино“.

Пазете го овој стих „Как јадете само салати, мајка ви да еба - Илуминати! “ Инаку, Ицо во единица време исфрла повеќе зборови отколку што човечко уво може да прими. Ама, има вежбанка и за тоа. 

Ауууу, каква епизода е па ова! Треба да се освои носечката композиција на Игра на тронови. Во коалицијата се ко-креаторот на серијата Ден Вајс, Том Морело (Aудиослејв/RATM), Скот Јан (Антракс), Нуњо Бетенкорт (Екстрим), Бред Пеисли (кантри музичар) и авторот на саундтракот Рамин Џавади. Од оружје имаат гитари. Дали ја освоија? Вака Дани со она змејот не го беше спржила градот!

Мрежа компјутери со вештачка интелигенција хранеле со кантри хитови и онда, од сето она што го научила, машината извадила своја песна (отсвирена и отпеана од луѓе). Насловот на вештачко- интелигентниот кантри хит е ‘You Can’t Take My Door’ што е само мал увид во „генијалноста“ на целиот текст.

Чат-пат некоја екипа од градов знае да освежи и да исфрли нешто што е нормално, модерно, пиц-пец во музичка и продукциска смисла. Уште ако се најде нов лик, ете ти радости. Андреа Коевска е од музичката орбита на Масевски и, ќе чуете, може да стане следниот вокален ѕвер на сцената. И плус спотот е цут.