Добро е што Фреди Меркјури навреме се упокои за да не слушне како Канје Вест ја пее Боемска рапсодија. Да беше поинаку, поинаку и ќе звучеа збoровите "Mama, just killed a man"

Од оние видеа кои на човек никогаш не можат да му здосадат. Евергринот на Отис Рединг и Стив Кропер, во изведба на улични музичари од различни делови на светот. Sittin' on the dock of the bay, wastin' time.....

Дејв Грол, Чад Смит, Тре Кул, Квестлов и останат еснаф го коментираат Ринго Стар и тоа што тој го прави со тапаните.

Ќе ја искористиме секоја шанса да ја пуштиме "Нечу, нечу дијаманте" па макар и некои одлични дечки да направат фанк (добра, добра) верзија - семе Халидово.

Видеово е од човек кој пред неколку години ладнокрвно го растресе комплетниот еснаф на поп музиката, и како во показна вежба (нит сте битни, нит нешто посебно ве бива) зема една фолк песна напишана од релативно непозната девојка, ја модификуваше и ја аранжираше како поп песна, која на крај заврши како глобален поп феномен (барем привремено) и со речиси 700 милиони прегледувања на ЈуТјуб. Песната е "Call me maybe", пејачката е Карли Реј Џепсен, а човекот што го направи ова е Џош Ремзи. Сега Ремзи, заедно со својот бенд Марианас тренч, го објавуваат рецептот за правење поп песни.

Тоа што не можеа милошевиќевите лудаци со Дубровник (да го разурнат со бомбардирање за да го изградат постар и поубав), можат Стоунси со себе и своите хитови. Како загревање за реизданието на албумот Sticky Fingers, пуштија до сега необјавена верзија на Brown Sugar, снимена на роденденска журка кај Кит Ричардс во 1970-та година, со поразиграни пратечки вокали и  - Ерик Клептон на гитара.

Дојде време од часната старина Дејвид Летерман да се прости еден од неговите најдраги и најчести гости, Том Вејтс. Пред него и Џорџ Клуни за првпат ја изведе својата нова песна, "Take One Last Look". Ова е за тебе, Дејв....  

Годината е 1993-та. Дејвид Летерман признава дека во 11,5 годишното постоење на "Late Night" постои еден човек кој не успеал да го донесе во емисија. Босот. Брус Спрингстин вечерта е таму. И забива вака.

Минатиот април, Малколм Јанг ја напушти AC/DC, групата која со брат му Ангус ја формираше во далечната 1973-та година. На само 61 година, гитаристот ги заборави она малку рифови од кои се сочинети хитовите кои не се забораваат. Докторите утврдија дека се работи за деменција.

Дечково ја свири Enter Sandman од Металика обратно а потоа го пушта видето обратно. Чудесии што нема да им текне..

Само што џанакот денес живее и работи во форма на дебелко кинеско момче. Репертоарот и е тој па тој ама пее уште подобро од некогаш.

Досега неслушната преработка на "And I Love Her" од Битлси. Курт Кобеин, гитара и ништо друго. Стиховите "Bright are the stars that shine/ Dark is the sky," ... "A love like ours/ Will never die/ As long as I hold you near me." никогаш досега не можеле повеќе да ве сјебат.

Шведски кунг фу филм. Шведски кунг фу филм инспириран од мајагери и полициските филмови од 80-тите години. Може ли полошо? И тоа како. Носечката нумера од филмот е во рацете и грлото на колективната ноќна мора од тоа време, Давид Хаселхоф. Песната се вика True Survivor. Ваистина воскресе.

Повторно одсвирена една од најубавите песни на Стоунси. Скроз акустична верзија која досега не е слушната и на која Кит Ричардс ги пресвирува и оригиналните делови на Мик Тејлор. Во мај излегува реиздание на култниот aлбум од 71-ва, Стики фингерс, а спотот на Wild Horses е визуелен омаж на оригиналниот омот на Енди Ворхол.

Две домашни, две странски изданија. Ферски.

Не работеле на иста ствар уште од 1996-та, ви се верува ли? Ама, еве ги! Двајцата наши драги луѓе повторно пичат заедно, за сецковиот Mooger Fooger, во песната "Продолжи да сонуваш" која го најавува новиот албум на бендот. Енко со вокал а неуморниот Сецко со неговите цврсти гитарски паравани. Ајмо браќа!

Она што деновиве си го правиме меѓусебе не е ништо во споредба со омразата и масакрите кои со децении си ги правеа Ирците. Ваљда и овде ќе дојде ден кога ќе нарачаш пиво и ќе чуеш некој ваков шанкер кој никој не ни помислува да го прекине. Пссст, тој ја пее Bright Blue Rose.

"Драги Грци, се предаваме, земете ни ги сите пари!" Тоа е поентата на оваа одлична германска заебанција на "своја сметка" во која ги опеваат сите  стеротипи кои за нив кои ги имаат Грците.

.mp3 беше револуционерна компресија и њојзи хвала. Ама во таа компресија изгубивме детали кои најчесто не ги ни забележувавме а кои ни ја осиромашија калоричната вредност на она што го слушаме. Студент од Харвард покажува што испуштаме кога слушаме една позната песна во емпетри фајл. 

Ја земаш "I Heard It Through The Grapevine," вадиш цела музика и инструменти, а го оставаш гласот на Геј. Паузите се морничави, се друго мерак.

Пејач на сцена вади пријател што треба да му се приклучи во свирката, и објаснува како наместо да вежбаат си правеле мераци со АЦ/ДЦ. Сакаше да им пушти само еден риф, публиката сака цела песна.

Да почнеме од крајот: Џен Тери е толку најјака што Мерилин Менсон редовно ја вика да настапи со своја точка на неговите приватни забави. Аве Џен Тери, кралице наша што си на небесата!

Ја гледаш Бијонсе, ја слушаш Адријана Кеш, нормално со - Кеш. Човекот што ни го прати видеово, вика ние сме го инспирирале. Не ни е јасно како, ама нема да му се противиме.