Бугарска будалаштина во духот на народните песни и преглуп еротически текст. Кај нас главниот проблем хероината би го опишала како „одамна„ или барем „сто години“. Ама не, Европа си бара педантност: три годии и девет дена. Молим лепо.

Сцена од Маратонци, даван на ХРТ, со кроатизиран превод. Мислите јебитачно си е јебитачно? Врашки нетачно.

Овој па кленов, пее кај стигне. И им гаѓа песни на муштериите. Еве го на Калемегдан, на Ердоган му ја пее Осман-Ага. Живо нè занима како ќе ја изведе „Во Струмица, на улица“. Дал тоа трилерот ќе му биде стабилен, дал ќе му фалат украси а вибратото ќе му биде за нијанса прешироко. И ред други божји заповеди кои сме ги научиле од Звезде Гранда.

Сè што разбравме од клипов е „мајмун“, и дека овој во сакото е јак на вилица, како за зборување, така и за примање директи. Инаку двајцата се пратеници во косовскиот парламент и веќе не е ни битно за што збореле.

Не само за Додик, туку и за сите други ајвани кои трабуњаат како некои земји ги нема или како се неодржливи, лекција им држи глумчиштето Јосип Пејаковиќ. И со песна, нормално. 

Лабаво, нема тука големи геостратегии. Само двајца прекрасни црепови (Дер Божо и Иван) ја пеат популарната српска свадбарска песна „Данас мајко жениш свога сина“. На германски. Па нема боље!

Пар снимки од бугарскиот премиер и неговата прва професионална љубов, како телохранител на Тодор Живков и бугарскиот цар. Снимките изгледаат како да гледате свадба на Цеца од 91-ва.

Музиката на српските свадби е иста. Играњето е исто. Само што сватовите понекогаш знаат да изненадат. Најјако е што сите други играат како секој ден да го прават тоа со нинџа желка.

Балканецот е од моделот босански гастарбајтер. Германката од моделот БМВ.