Види што ти е држава, што ти е култура, одушевено го опишува европските автомобилски гужви извесен искусен сообраќаен кустос од Балканот, снимајќи километарска колона возила кои се упатиле онаму каде што оди и тој. Вози тој покрај нив додека овие дисциплинирано лазат во својата патека, едно време го фаќа паника дека ќе се зезне, ама сепак победа. Пошто наавниве не се лепат за оној пред нив. 

На Британецот Пол Бредбери му требале 13 години живеење на хрватскиот остров Хвар за да почне да сфаќа како функционира Хрватска и тамошниот култ - да се ухлебиш некаде (од македонскиот речник: ухлебие - добро место во служба). А за да се ухлебиш, небитно е знаењето, вештините или способноста туку непотизмот и партиските врски. Ете бе, со една нога веќе сме во Европа.  

Немаме видео снимка како изгледа Македонија видена од воз но сигурни сме дека тоа би било жив чемер и јад. Ѕирнете некоја репортажа на Призма и ќе видите каков пустош е тоа. Но, затоа имаме снимка од друга држава, земја членка на Европската унија, снимена од воз овој април 2024 година. Не сме ист народ во две држави, туку два народа во исто срање.

Класична сообраќајна тепачка илити road rage, што би рекле Енглезите. Излезени од кола, изнервирани од некоја сообраќајна ситуација, двајцата убедени дека се во право, фрчат боксови, шамари и клоци, главно во празно пошто сè тоа аматерски. За да го сфатите нашиот наслов, ќе треба до крај да ја одгледате тепачката.  

За среќа, последната сахарска прашина која деновиве ја имавме над глава не се струполи врз нас со дожд оти полесно ќе беше ако цела Железара ни падне на глава. Во последниот таков дожд, балкански лаборатории имаа откриено фрапантни количини свашта. Литиум, арсен, железо, бакар, бариум, алуминиум, бор и... кажете драгичка - осиромашен ураниум. Од каде па ураниум во дожд од Сахара? Прашајте ги Французите. 

Не џабе викаат, кога врне - истура. Пред некој ден налетавме на Лепи како проблематичен мурал/фото тапет во сараевски апартман. Тоа неизбежно нè натера да се потсетиме на неговиот првенец на Оффнет од пред седум години. И додека уште ја певуцкаме “Иза облака“ (која има стапка на заразност поголема од ковид), меѓу два рефрена, ни стигнува биографски апдејт. Ќе видите, прекарот сè посмешно му стои.

Една стара јавна рчка меѓу Слаѓана Милошевиќ (RIP) и Саша Поповиќ, оној кој почна како хармоникаш кој беше јаван од Лепа Брена за подоцна да стане медиумски могул и прв човек на злосторничкото здружение Ѕвезде Гранда. Слаѓана никогаш немаше проблем да каже некому в лице што мисли за него а Поповиќ тоа го протолкува онолку колку што му се сече - дека ѝ е криво.   

Стандардно за нејзиниот свет, Смиљка само од смрт не лечи а портфолиото на нејзини услуги е импозантно: ја претскажува иднината, лечи од алкохолизам, шизофренија и лудило (редоследот веројатно е важен), ги пинга мртвите, ги ГПС-ира исчезнатите, изгубените предмети... Но, настрана содржината на нејзиниот сервис, сакаме да ви покажеме колку таа понуда е срочена по сите адвертајзинг/продажни стандарди.

Оние што поправаат уши и нос, нека платат и дебело, ама мене ми е несфатливо на некој кому му е неопходна мојата медицинска помош, прво да видам дали има да плати, вели кардиохирургот Драган Милиќ од нишкиот клинички центар. Тоа е онаа клиника на која, за да ги намалат листите на чекање, и лекари и сестри работеа без надокнада и за време на викенди.