Еве, имаме стрипаџии. Имаме метал и панк бендови со вонсериски квалитет. Не ми е целта да расправам колку сме најјаки у свет. Не сум ни јас до толку патриот, али сум реална.

Липи, липи! Луѓе мои, знам дека сум тотално клише со тие липи, ама просто човек да сфати зашто со години луѓето се обидуваат да го опишат мирисот, периодот и чувството да се биде присутен во овој наш Град баш сега. И џабе читаш, џабе се сеќаваш, додека не го почувствуваш, ништо не е доволно добро опишано.

Ете. Таман ќе се испозанесеме дека сме модерни и слободоумни и ќе се избаци нешто вакво. Наводно некакви женски организации биле длабоко навредени поради голата машка скулптура во Жена-парк. Вика, им ги загрозува женските чувства бе. Како им текнуе?

Не би сакала да се мешам во туѓите односи и љубовни врски, ама од сите страни ме спопаѓаат такви глупи приказни што, некако, не можам да не се навратам на тоа дека сам како што можеш да се заебеш, никој жив не може.

Колку ми е Париз сличен на Скопје, тоа е неверојатно.
Имаат една слична сива нота, една занесеност и надменост и покрај тоа што имаат проблеми. Иако со години е поизвикан и повеќе го гледаме на филмови и го читаме во книги, Париз дише како Скопје, со иста душа, дури и Парижаните како нас тука ја имаат онаа love-hate relationship со својот град.

Начинот на кој што денешниве мажи се удвараат е прилично... унесреќен. Не знам дали поради фактот што немаат поима, или се претвориле во глуперди од кои нивните дедовци би се засрамиле... Или па, можеби затоа што жените се гуски што сакаат филмско удварање, спонтаност и не знам што понатаму. Битно имаме проблем.

Скопје е град на досадни интелектуалци и забавни простаци, на висока мода на попуст и скапи тренерки, на свезнаечки аутомеханичари и неспособни менаџери и директори, дом на 500 вида архитектура, свемирски души и плиткоумни створења, град на боемски кафани и неинвентивни кафичи, град на контрадикторности.

Или во последно време во јавноста лежат премногу информации за носење на коекакви закони, или јас доволно пораснав за да ги забележам истите. Или, трето, како народ сме многу креативни за трач - закони. Онака, уз пут, како Јеремија, звоцаш „проклета влада" и после тоа го врзуваш со временските услови.

...Веројатно повеќе бурлеска и стриптиз-барови и многу повеќе француски слаткарници, но што онака, посуштински? Духот и маалата веќе се спомнати, културата, промени на власт, све тоа е испишано на разни места.

Ќе ви кажам што му фали и што е и едно од послатките нешта што ќе ги дочекаме ако влеземе во саканата и долгоочекувана Европа.

Паркинг.