Ако сте забележале дека во рубрикава стануваат актуелни текстови за средовечноста, тоа секако не е случајно. Ама немојте да мислите дека сте премлади за да ги читате. Брзо си доаѓа 40-ка. И уште побргу изгледа проаѓа.

Имате ок работа и фин семеен живот, а сепак се чувствувате „празни“? Мислите дека веќе немате време за остварување на соништата од младоста? Ве плаши што повеќе од (замислената) половина од животот ви поминала, и кај и да е се гледа крајот? Добредојдовте во кризата на „средните“ години.

Во последниве неколку месеци се појавија дури три нови книги кои се занимаваат со средовечноста како со проблем со кој човек (посебно жена) треба лавовски да се соочи. Ако средовечноста навистина „се паѓа“ во средина на животниот век, тогаш зошто се доживува како да е сосема близу до немоќта и до смртта?