Луѓето кои се обидуваат да го надминат јазичниот јаз на значајни меѓународни средби на политичкиот врв служат не само како „обични“ преведувачи туку и како де факто дипломати.

Кога секоја од оние мирољубиви и политички коректни изјави на политичари, би биле преведени со комплетната нивна гневност. Ако заврши работа кај политичарите, целиот сектор го креваме на повисоко ниво за разрешување на поголеми недоумици на човештвото, како превод на женското "океј е," "не сум лута," "како сакаш ти," и слични вечни загонетки.

Набоков во негов текст од 1941 година, „Уметноста на преведувањето", наведува три грева кои најчесто ги прават оние кои се занимаваат со неблагодарниот чин на „вербална трансмиграција" - преведувачите.