На луѓето веќе не им се ни потребни информативни текстови за да побрзаат своето мислење да го напишат во коментар. Доволно е да го видат насловот и да се испукаат (од себе) и исплукаат (со друг). Коментарите се покажаа како магнет за секакви отрови. А и голем мерак е кога на офф ќе напишеш долг текст и замислуваш како некој неупатен идиот се мачи да скрола до доле за да дојде до местото за коментар.

Разумно е човек да полага надеж во фактите. Да верува дека нивната сила е доволна да се постигне согласност околу нешто. Па сепак, гледате наоколу што се случува, очи ќе си извадиме. Дали е можно ваквата поларизација да е резултат на тоа што луѓето во некои критички мигови знаат да се чувствуваат ослободени од фактите?