Ви текнува како кога беше најлута пандемијата, сѐ беше лошо и депресивно и се трудевме да смислиме како ќе се променат работите на подобро кога ќе се вратиме на (скоро па) нормално? Кога се јачавме за Roaring 20s, или дружење и збеснување, утописки идеи за флексибилност на работно време, нови генерации на дигитални номади, четиридневна работна недела… И дојдоа вакцини, заврши страшното и за многу вработени, ништо реално не се промени.

Пред 2 години Германец, инаку градски административец во Менден, на денот на пензионирањето напиша порака за збогување со колегите поздравувајќи ги дека последните 14 години нема ништо сработено. Кога се расчу за ова, човекот во Билд се правдаше дека сите погрешно го сфатиле неговото неработење. На случајот потсетува авторот на книгата "Празен труд."