Не таа естетската, не таа амбалажната, туку најважната пластика на која неповратно е навлечена светската популација - банкарската пластика.

Не му е важно од каде се картичките, важно му е да ги најде бројките, а дарк-веб е преполн со сечии бројки што се продаваат за пари, и почнува да штанца кредитни картички по дома. Пред ова работи со дрога, ама тоа многу напорно му се гледа, „треба да се видиш со неколку луѓе, па имаш трансакции... а тука, правиш по неколку илјади долари на ден, од ништо“.

Некако ќе се помириш со делот дека си глуп и трошиш пари што ги немаш (за работи што генерално не ти требаат) ама такво е времето, и тогаш ќе дојде делот во кој ти покажува колку камата плаќаш и ќе плаќаш (не се исти бројките како кај нас, ама исто го јадеш) до крај на живот. Солзи сами капат прости ми...