Во 2014 неколкумина микробиолози започнаа студија која го редефинира терминот „долгорочна“. Затоа што трае, ни помалку ни повеќе, колку пусто турско.

Најпрвин известивме дека научниците од Кембриџ успеале да ги сместат сите 154 сонети на Шекспир во човечка ДНК. Потоа дека истото го направи и Мајкрософт, само со „Војна и мир“. Најново е дека истражувачи од Харвард за прв пат успеаа да креираат жива библиотека, вградена во бактерија која на човека му е позната по неубаво.

Погоре напишаното не е порака до некој си. Не е ниту четиво за разонода. Ниту писмо до непознато другарче. Ова е само морален абер до мојот град, преубав. Ова е само одраз на локал - патриотизмот кој не давам да изумре.

Двајца професори од Белгија извеле токсиколошки и бактериолошки испитувања на десетте најпопуларни книги во градската библиотека во Антверп. Резултатите - бљак.

По веста дека 154 сонети на Шекспир и говор на Мартин Лутер Кинг се складирани во човечка ДНК, сега еден поет успеа да ја направи првата поетска - бактерија!