Ако сме прецизни, човекот е арборист (да, како Дејан), што во превод значи некој кој професионално се занимава со одгледување и изучување дрвја. И ретко кој станува арборист заради слава, туку најчесто тоа се прави од љубов кон дрвјата. На истиот овој човек, градските власти и придружен апаратчик предводен од градоначалникот решаваат да му го исечат 30-годишното здраво дрво во двор, затоа што почнало да им го поткопува тротоарот. Како што решаваат така и прават. По нив, доаѓа на ред тој.

Додека некаде сечеме некое дрво, поминуваат многу луѓе. Некои се восхитуваат на тешката, прецизна и одговорна работа и нè пофалуваат. Но, ќе помине и по некој кој ќе ни префрли лош збор. Некои такви коментари се тивки, едвај чујни. Но, понекогаш доаѓаат луѓе и за да се расправаат и да навредуваат. Одвреме-навреме слушам и на медиумите како се оцрнува мојот занает. Значи, ни негативните коментари за дрвосечачите не се реткост. Затоа, во овој текст ќе зборувам за вистината за правите дрвосечачи.

Во претходната статија пишував општо за хазардните дрвја. Во оваа ќе кажам како да се справиме со нив. Од сите дрва што еден професионален дрвосечач некогаш ќе треба да ги одржува или сече овие ќе му направат најголем стрес, а понекогаш и на сопствениците на такви дрвја, ако се воопшто свесни за опасноста.

Во претходната статија зборував за состојбата на јавното зеленило по градовите низ Македонија. Наведов неколку проблеми и сугестии. Во оваа реков дека ќе кажам нешто поконкретно за јавното зеленило во главниот град.