За тоа што допрва нема да можеш да разубедиш човек во вистинитоста на некоја аудиоснимка треба да му кажеш фала на Адоуб и нивниот нов проект Воко. Што е Воко? Софтвер што дозволува да му напишеш текст, а он со помош на магија (и неколку семплови од тебе) ќе го раскаже пишаниот текст со твој глас.

Следниот пат кога некој ќе ви рече дека ве чита „ко селски буквар“, вратете му со „а јас тебе како терахерцна радијација“.

Лесно е кога ќе скршиш 3-4 јајца, лушпите ќе ги фрлиш или ќе ги расфрлиш по двор бидејќи се добри за земјата. Но, што да правиш ако дневно ти остануваат лушпи од милиони јајца? Да правиш пари.

Во последниве 400 години, од времето на научната револуција, како да помисливме дека можеме да го разбереме светот, откривајќи ги еден по еден сите негови закони. Но можеби тој не само што е почуден отколку што претпоставуваме, туку е почуден од она што воопшто можеме да претпоставиме.

Кога бизнисот со аудио касети почнува да пропаѓа заради помодерните компакт дискови, компанија од Спрингфилд за бадијала изнакупува еден тон машинерија и чека да се врати нивното време. Тоа никогаш нема да се врати како некогаш, но овие сега живеат ко цареви.

Како што знаат некои меѓу нас, пишувањето на сајтов од локации „среде никаде“ и имањето сигурна интернет врска, не е секогаш можно. Или барем така мислевме дур не ја видовме оваа приколка.

Процената е дека веќе е достигната точката на топење кога технологијата уништува повеќе работни места отколку што создава.

Колку пати сте ја чуле изреката „не суди за книгата според корицата“? Оваа го прави токму спротивното - ве суди вас, според вашата „корица“, односно според изразот на лицето. 

Во Твин Пикс, ако ви текнува, имаше една жена која постојано си шеташе со цепаница, преку која добиваше информации за убиството на Лора Палмер од извесни натприродни „органи". Сега конечно сфативме што била финтата. Таа можела јасно да ги согледа работите затоа што немала интернет.

Локалниот спортско-политички интерес за технологијата на дронови кој се појави деновиве нè инспирираше да прочепкаме околу нивната употреба во уметноста, и како на овој феномен реагираат општествените науки. Резултатот е поинтересен отколку што очекувавме.

Во еден град во Пакистан се произведуваат фудбалски топки. Многу фудбалски топки. Речиси половина од сите фудбалски топки кои се тркалаат по светов.

Ознаките на производите какви што сме ги навикнале, оние од типот "Отсега со повеќе витамин Ц.... со повеќе волумен... со повеќе млеко..." наскоро би можеле да бидат заменети со ветување: "Отсега со повеќе технологија!"

Станови без прозорци, подводни живеалишта, телефони на кои може да го гледате соговорникот, па дури и да читате книги...Асимов бил во право за голем дел од предвиденото, особено за она кое сеуште звучи предупредувачки.

Во 1830 Мајкл Фарадеј создал нешто што е познато како Фарадеев кафез, простор изолиран со материјал кој ги блокира електромагнетните сигнали. Тоа во современ контекст значи дека ако се затворите внатре со мобилен, лаптоп или радио, ништо од сево ова нема да ви работи.

За Ким Донг-Кју нема многу информации на интернет. Ако го гуглате најпрвин ќе ви се појави некаков јужно-корејски фудбалер, а дури потоа Тамблер на корејски илустратор и дизајнер со истото име. Негова специјалност - вметнување на современа технологија во најзначајните слики од историјата на уметноста.

Германската компанија „Каирос" ја доби концесијата од Светската куќа на фудбалот за користење на новата гол технологија, која за прв ќе биде испробана на Светското фудбалско првенство во Бразил 2014 година.

Додека илјадници Mакедонки деноноќно шијат по погони и погончиња за она робовладетелско лон производство, во светот се најавува облеката која не чека во блиска иднина. Тач скрин маици, како ви звучи?

Песните на Дилан се секако меѓу најобработуваните во историјата на музиката. Па сепак, тешко дека би претпоставилe дека е можен и ваков кавер.