Некои мајки сакаат не само добро да ги запомнат, туку и да ги архивираат и најситните детали од растењето на нивните малечки - стратегија која во некои случаи се покажува како корисна за историјата на книжевноста. Како во случајов, со „Радосницата“ на мајка му на Хемингвеј.

Имам пријатели кои постојано ме пецкаат што во чанта си носам тефтерче, со кожна подврска и пенкалце, кое ми е скапоцен потсетник. Затоа и не е фер што тефтерчињата на луѓе многу попознати од мене се класифицираат како „маргиналија" од нивните животи. Претпоставувам и за многумина од нив, ако нешто не е запишано, исто како да не било, а големи се шансите и да не биде.