Слично како што порано секоја куќа си имала своја „маја“ - квасец за леб или потквас за млечни производи, така во некои кулинарски традиции се ценат старите основи за супи и чорби. Некои од нив се наводно стари со векови и имаат некаква магична „длабочина“ на вкусот.

Некаде 1973-74, Тајланѓанка во кафана во Бангкок става во казан да се прави говедска чорба. Три генерации подоцна нејзините наследници (жената уште е жива и здрава, фала на прашање) се уште служат од истиот казан и од истата чорба.