Да не знае човек на што попрво да се одушеви: на спектакуларните вештини на Фабио Вибмер, на одлично скоцканото видео или на тоа какви раат градови има за возење точак.

Видеото е на мала британска семејна продавничка за алат и сличен репертоар. Приказната е дека самите ја смислиле, снимиле и направиле, а единствени пари што дале биле 100 фунти за песната (сето ова, и посебно цената, сериозно ни се оспорени од луѓе што работат снимање реклами). На страна кој, колку и што платил, ова е рекламата што секој бренд сака да ја има за божиќната кампања.

Ние од континентална Македoнија можеме само да бидеме пакосни па да се тешиме дека да беше тоа море убаво, немаше да го викаат Црно. Но, сериозен проблем има најзагaденото европско езеро кое на неколку земји кои го делат, со децении им служи како контејнер. А не дека секоја надеж е изгубена.  

Може само да се помириш со фактот дека си прасе што ќе изеде сè што ќе му стават пред него. Може и да не се помириш со тоа и да им дозволиш на научнициве да ти креираат алиби за душманските прејадувања што ти претстојат.

Ако си решен да пробаш, направи си услуга сам на себе и прво изгледај го клипов со еден твој истомисленик.

Во земјата од кое потекнува видеото, веста е дека на пат се нашла крава. Кај нас, вест е како во онолкава колона не се најде ниеден вол, од „оние паметните“.

Затоа што им се може? Затоа што уште ги купувате? Затоа што е поквалитетен? Затоа што се алчна корпорација што гледа да направи што е можно повеќе пари? Затоа што е полесен за користење од сите други? Затоа што е поквалитетен? Затоа што и Гучи не нуди ништо повеќе па лупа цени? Затоа што имаш премногу пари па не ни размислуваш околу цената? Заради сите овие работи заедно?

Јапонските парламентарции натнаа расклопувачки пластични шлемови на глава, како дел од редовна вежба за однесување за време на земјотрес. Ваков СВОЗ (сите во одбрана и заштита) нивниот парламент уведе во 2017 година. Ова со шлемовиве изгледа нестварно цепки. Кај нас во парламент има пар такви главоњи, ќе треба од оние новине контејнери на Шилегов да стават на глава, ако веќе мора и тоа да се спасува.

Нормален човек не може да се чувствува добро кога ќе види сцена како возрасен човек соборува мало дете на земја. Освен...

30 години по слетувањето на Аполо 11 на Месечината, беше обелоденето дека Никсон имал и бекап говор, во случај работите да тргнат на лошо, мисијата да пропадне а луѓето да загинат. Уште 20 години подоцна, тој алтернативен говор  на претседателот, напишан од Вилијам Сафир, го оживува никој друг туку лично Никсон. Се рабира, со дипфејк технологија.

Обично нашето искуство е дека ништо околу Рубиковата коцка не е брзо. Нивното е поинакво. Од светското првенство во решавање Рубикова коцка. Двајцава се од Германија и се браќа. И кој да го знае дека сè ова може да биде вака тензично.

1. Платформата на Закерберг е најголемата пропагандна машинерија во историјата. 3. Да беше Хитлер жив, сега комотно ќе си бусташе постови на Фејсбук. Третата поента на Коен ќе ви ја пренесеме во оригинал бидејќи лесно се памти: „Freedom of speech is not freedom of reach“. Добри се тоа поенти само што не сме сигурни кон што водат решенијата. Закерберг да оценува кој може а кој не? Нели ќе биде тоа бетер?

Автор на ова бравурозно лудо музичко парче е Матијас Лунгвист. Слушнете како тоа звучи и каква структура има песната и веднаш ќе ви стане јасна референцата со Френк Запа. А по малку и со Стили ден (вокалите на 1:57). Секоја чест.

Едно евергрин видео, пошто доаѓаат нови генерации кои можеби не знаат дека не мора да се дува, дека цајкан може и да те тера да одиш по права линија за да утврди дали си пиел. И колку.

Фотката од белешките на Трамп за изјавата пред новинарите ја стави во 5-та брзина меме машинеријата на интернет, и излегоа некои врвни резултати, како Рамонс и Морисеј препев на „лириксот“.

Кога (на своја кожа) сфаќаш дека слободата не е баш онаква каква што си ја замислувал додека си ја чекал.

Може не е убаво да си црна овца ама далеку побетер е да си црно куче, во дом со уште три бели кучиња. Можеби малиот стварно е кабаетлија во врска со саламата ама погледнете како убедливо го накодошија овие од Кју Клукс Клан.

Некакви немири во Махикенг, на северозапад на Јужна Африка. Содржината на настаните не е ни толку битна бидејќи главниот настан во овој прилог е страсниот - нам ни изгледа за малолетен - репортер.

На партиски митинзи сме виделе колку публиката знае да биде послушна а оној на сцената да им биде апсолутен господар на нивните реакции и чувства. Па се смеат на глупости на лидерот, егзалтирани се кога е прост, одушевени кога фрла отров. Некому да му текнеше од таа послушнпст да извади нешто добро?  Можеби финтата е во тоа да не ги третираш како стадо овци туку како хор славеи. 

Корисн потсетување зошто пиците ги прават тркалезни. Кога се четвртести, може да избие опасна кавга кој колку ќоша земал.

Конверзација меѓу репортер на терен и водител во студио каква ретко се гледа. Имаат работено еден со друг, едниов некогаш му бил шеф на другиот, ама веќе не е и...се закачија.

Седум луѓе што прв пат се гледаат треба да погодат кој меѓу нив е милионер. Имаат неколку рунди на елеминација и целата недоверба кон непознатите што човек може да ја има. На крај или милионерот ги собира парите, или овие другите ги делат парите.

Малку подолго (10 минути) ама супер занимливо видео за најдобро продаваните музичари и групи од 1969 до 2019 година. Како доаѓале и заминувале, борејќи се за ушите и душите на музичките фанови. Има тука секакви изненадувања.

Во верзијата на „Свартламон хардкор“ песната „У свету постоји једно царство“ звучи како пивска химна и како загревање за жестока фудбалска уткамица. Бранко Коцкица на ова би ги пратил децана до гранапче. Предобро!