Легенди од ноќните шоуа на американските телевизии од типот на Џони Карсон, не само што не тупеа за кого треба да се гласа, не само што делкаа и лево и десно, туку беа и ултра -забавни. Овие денес се обични партиски труби со ич хумор и се досадни како емисиите да им се викаат „Ве забавува Коља Мрак“ или „Лејт најт со Румена.“ Не е чудо што јаден Кимел се расплака откако ги дозна резултатите. Пирс Морган и Мегин Кели ги прават партал, со порака фашистите да си ги бараат во своите разбудени редови.

Девојката ја научи важноста да се обезбеди и осигура плаќањето пред да се обврзеш на договор. Дечкото е другар на брат ѝ и држи ДВЕ пластични чаши со вода. Понудата му гласи: Ќе ти дадам 20 долари ако ми дозволиш да ти истурам ДВЕ чаши вода врз глава. Таа не гледа проблем во тоа. Тоест гледа, ама малку доцна. 

Детска количка е за возење дете, ама за досетливи мајки, има тука место уште за триста работи, особено кога се оди да се пазарува. Жени вработени во маркет пленат и вадат сè што има напикано домаќинката кога решила и таа да види аир од малиот ем неговата количка.  

Рики Џервејс ги трола оние инфлуенсери и други ѕвезди кои не само што решаваат политички да подржат некого туку притоа фаќаат да објаснуваат колку е тоа важна историска одлука, како е неопходно да победи вистинската опција, како ќе се отселат од земјата ако победи другиот.... На таквите не треба ни да им смислуваш ништо посебно, доволно е само да ги повториш нивните зборови, за да сфатат колку надмено и глупо звучи тоа. Ваљда.

Ден по изјавата на Бајден дека фановите на Трамп се ѓубре (види овде), изјава која е толку несреќна што се толкува и како одмазда на Бајден за Камала бидејќи со оваа изјава тој му сервира победа на Трамп, златокосиот се возеше по Америка со брендиран камион за ѓубре, држеше митинг облечен како ѓубретар а неговиот поддржувач Вивек одработи смена во комуналното. 

„Жозелин, ти си најубавата жена на светот!“ ѝ вика папарацо новинар на швајцарската богаташка и џет-сетерка Жозелин Вилденштајн, откако таа во Париз го покажа своето ново, најново, чичка ново лице. Ете, така тоа функционира. Некој ќе им каже (или ќе им напише во коментар на Фејсбук) дека се најубави и тие стварно ќе поверуваат во тоа. За среќа, многу од оние што се лабилни како Жозелин, немаат толку пари за да се унаказат како неа.

Малиот се вика Габриел и веќе е планетарно познат на мрежите по својата неверојатна надареност да ја изгуби секоја игра во која учествува. Неговите прават наградни игри со детски поклончиња за него и другите деца од маало а нашиов е апсолутен баксуз во секоја нив и успева да го извлече она што е најшакрт. Габриел не поднесува лесно пораз, ама, се навикнува.

Инсценирано, ама, инспирирано од реалноста. Запрен од полицаец а во желба да ја избегне казната, брадосан рмпалија зад воланот решава да се идентификува како мачка. За среќа, полицаецот не е глуп како во вицовите: бидејќи мачка не може да вози кола, тој предлага да повика служба за животни, па да го однесат овега во нивна Лајка, па газдата да плати за да го земе од таму. Откако мачето ќе биде вакцинирано. Мјау!

Кога Дилан имаше концерт во Скопје, некој на Блогерај (популарна блог платформа која ја развиваме во Он.нет) беше високоумно напишал: „Синоќа Дилан докажа дека не знае да пее“. Останавме подзинати од ваквите „Звезде Гранда“ критериуми, пошто тоа е како да кажеш дека оној Пикасо не знае асален портрет да нацрта. Но, тоа беше чедната 2010 година. Од тогаш работите многу се имаат сменето - погодувате - на полошо. 

Такво директно прашање на Илон Маск му поставува Такер Карлсон. А и одговорот на Маск не може да биде подиректен. Не дека му е сè јасно. Не знае, на пример, на колку години робија ќе го стрпа машинеријата чија кукла е Камала Харис и дали некогаш ќе може да си ги види своите деца. Човекот оди на „ол ин“ како Заев, само што Маск се коцка со свои пари.

Вештачката интелигенција почна да креира уверливи кошмари. Видео снимка од диско клуб од 80-тите години во која од прв до последен дискаџија е Гордон Ремзи во сите можни варијанти и верзии и полови, во многу модни изданија, со различни денс техники. Како дискотеките во осумдесетите да не беа доволно кошмарни и без него.

„Only Fools and Horses“ e eдна од најбрилијантните британски хумористични серии, благодарејќи на сценаристот Џон Саливен и на перфектниот кастинг заради кој не можеш да замислиш други фаци наместо браќата Тротер, дедото (првиот), Тригер, Бојс... Знаeле тие дека се популарни ама не до толку: Џон Линндхрст сфатил до каде добацуваат кога дошол негде на Балканот а цела улица почнала да му аплаудира.   

Јавноста е природен непријател на секој апаш, од најмалиот до најголемиот. Ова е мал апаш (и по раст и по обем на делото) кој на некои луѓе им поправал клима. Требало да спои две жички ама тој таа интервенција ја ценел за „брат-брату“ 1.700 долари. Наместо газдата на куќата, ете му човек со камера. Мазно и јуначки се повлече, од паника и торбата си ја заборави. Може така треба.

Човекот решил на целиот свет и човештво да им ги отвори очите дека Земјата не е тркалезна туку рамна, па скромно, во својот дом и кујна, решава да сними видео и да каже што има да каже. Но, неговата понервозна половина баш и нема разбирање за неговите просветителски мисии. Не можеш ти со таква жена да станеш астро-инфлуенсер, па тоа ти е.

Компилација од барања слободни денови на работа, оправдувања за недоаѓање и други рандом поплаки на младата генерација „снегулки.“ Чудесии. Ама па може така и треба. Оти ние што се изнаработивме ко грешни ѓаволи за добробит на фирмите, голем аир видовме од таквата лојалност, посветеност и пожртвуваност.

Дел од нејзин постар, 512 часа долг перформанс „Како да бидеш присутен“. Бидејќи не е тоа обична домаќинка, Марина ве повикува оризот прво да го измешате со леќа а потоа да требите и да броите. Колку? Колку што сте издвоиле, толку. Така ќе ги почувствувате емотивните состојби низ кои ќе минувате дур се убивате од требење и броење. Блазе си ѝ бе! Како нас не ни текнаа вакви шашми?

Бидејќи вниманието е фокусирано на дуелот Трамп-Камала, подзаборавивме дека Џо Бајден и натаму е претседател на големата, моќна, нуклеарна супер-сила Америка. А тој е во форма која ја памтите. Гостин му беше премиерот на големата, моќна, нуклеарна супер-сила Индија. Само што Бајден малку заборави кој му е гостин. После него, и Мики Маус може да им е претседател.

Едноставно е тоа прашање, како се вика човекот кој го измилил сапунот. Тоа е прашање кое или го знаеш или не го знаеш. Ние не го знаеме. Ама, ете, човекот е сигурен дека го знае. Сигурно е и дека ќе ве изненади.

Мадите денес вакви, младите денес такви... Не дека е тоа нов муабет, уште Сократ има мрчено дека тогашните млади не знаат да поштуат постари, не се поздравуваат итн. Елајте сега да видите едно видео дека тој стереотип за старите (оние со вистинските вредности) и младите (излудени со тоа мобилните) знае да биде маде голо.

Генијалниот Луис Сикеј падна во #MeeToo не затоа што сексуално малтретирал некого, принудувал на ова или она или бил незаситен предатор туку затоа што не му се мастурбира сам па прашувал дали пречи ако го направи тоа пред нив. Вика, не знаете колку сте среќни што други не знаат на што се палите. За мојот фетиш и Обама знае.

На овдешните, регионални и белосветски шоуа за таленти се изнагледавме секакви надарени луѓе за пеење, танцување, илузии, акробации, пантомими, хумор... Но, не може баш секој да го бива за општопознатите вештини. Има и такви „сингуларни таленти“ кои се уникатни само затоа што за она што ги бива, никој не помислил дека тоа е талент кој треба некаде да се пријави.  

Кога наши спортски ѕвезди се пензионираат неретко се фрлаат на рекламирање комар и спортски кладилници или дамбетер, снимаат видеа како треба да си го смениме името. Бекам малку поскромно: бавча, неколку кокошки и петел, многу зеленчук, фино средени овошки... Неоти сам ја работи бавчата ама му е пиц-пец. Битно дома да не седи за Викторија да му досаѓа со прашањето да не е здебелена.   

Ако татко ти се бави си музика, природно е тој талент да се пренесе и на децата. Природно е и тие да посакат да се занимаваат со музика. Не мора тоа да е на голема врата. Може и поскромно, со гитара да свириш и пееш во некој паб во Брајтон. Природно е и таткото да посака да види и слушне како звучи ќерка му. Обична е тоа приказна, освен еден детал: таткото е Дејвид Гилмор.  

Репрезентативно парче добра британска сатира за актуелното време што го живееме во кое се накотија снегулки кои од сенешто се наоѓаат навредени. Ко некој со раѓање да им го гарантирал правото дека никогаш нема да им се случи тоа. Бељата допрва започнува откако ќе фатиш да им се извинуваш, на едни, на втори, на трети.... сè додека не дојде време паметните скроз да замолчат, за глупите да не се осеќаат навредени.