Ана Бунтеска
Неколку преполовени зборови
„Љубовта е како стиропор, низ прсти ја ситниме", вели таа во еден стих. На ист начин Ана ја ситни и поезијата, но не за ронките стиропор да ги однесе ветерот, туку за од нив да се создадат снегулки, на кои ќе им се радуваат возрасните деца среде лето.
Оваа збирка е прво објавување на нејзината поезија во форма на книга.