Најчесто се спомнува во контекст на ментално здравје и обидите да не се одложуваат обврските. Иако звучи неповрзано, овој ефект се користи и во телевизискиот бизнис, создавајќи ни чувство на „недовршеност“ ако не ја изгледаме серијата или програмата до крај, прекинувајќи ја со доволно возбудливи „клифхенгери“.