Едни велат дека празниците се убав повод за макар и мало внимание кон блиските. Други ја одбегнуваат оваа пасивно-агресивно наметната обврска клеветејќи го конзумеризмот, но и манипулативната страна на подарувањето. Има ли великодушноста и мрачна страна? И ако да, тогаш како да подаруваш несебично?