Хитот на Том Џонс, „Sex bomb“, изведен од рускиот армиски хор и оркестар. Толку тестостерон на едно место не е виден уште од генгбенговите на Адриана Чечик.

Малку од малку да се погалиме со овие две гугутки чии гласови не се ништо спектакуларни ама целото комплетче е вистински противотров за паланечката бучава од која полека полудуваме.

„I'm а creep" вика оригиналот. „I'm banana“ вика оваа верзија која е направена со помош на автоматското комплетирање на пребарувањата на Гугл. Знаевме дека од Рејдиохед нешто не-кринџ сепак може да се извлече!

Можни се два проблема со оваа песна. Нечии родители да видат дека синот им пребарувал „enormous penis“ па да следат непотребни прашања. Или, бидејќи песната баш влегува во уво, да почнете несвесно да си ја потпевнувате на некој состанок. Инаку, бонбона.

Ја знаеш, само во исто време не е таа што ја мислиш и е таа што ја мислиш. Како? Така, сите се исти ама треба некој да ти покаже дека се исти.

Ако во иста коалиција можат да влегуваат шуто и рогато (копирајт: ЗЗ), тогаш зошто во иста песна да не можат да влезат Шемса и Продиџи?

Ги гледаш, ги слушаш, а не ти се верува ни едното ни другото, бидејќи е поразлично од сè што до сега ти се случило. Нирвана како свинг, Мајк Џексон како блуграс, Бредли Купер и Гага како полка, „Ентер сендмен“ како детска песна. И не, не секогаш ова звучи успешно.

Морисет во своето портфолио има многу поконцентрирани настапи но во емотивна смисла, после десетина години, ова видео ќе им биде прајслес во фамилија.

Веројатно фановите и на Јан Куртис и на А-ха ќе се почувствуваат навредени од овој крајно неприроден спој, ама па што. Интересно е, баш зашто е богохулно.

Кој ти вика? Апостол на музичките мешапи досега беше (и останува!) Апостолски ама еве, и други си играат на сличен начин. „Верујем, не верујем“ од Бајага и „Вуду пипл“ од Продиџи, споени пасент по нивните ритмички шевови.  

Концертот е од 6-ти јуни 2006 (6.6.06) а вчера Металика за прв пат го пушти цел на Јутјуб, најавувајќи како „екстремно металски“ концерт на кој ќе биде изведен комплетниот „Master of puppets“ (по повод 20-годишнината од албумот). Ако мислиш дека лажат, они два и пол часа ќе се потрудат да те разубедат.

Крис Корнел денес ќе славеше 56 години ако човекот со „глас распослан во четири октави во кој чудесно се мешаа и свила и шмиргла“ пред 4 години не решеше да одигра поинаку, на огромна вџашеност и жал на неговото семејство, пријателите и огромниот број фанови. За неговиот роденден, фамилијата реши да ја сподели неговата досега необјавена верзија на Patience од Guns n Roses.

Пред 31 година, на 15 јули 1989 година, Пинк Флојд стапнуваат под импресивното осветлување на една масивна платформа на вода во Венеција и одржуваат концерт после кој градоначалникот мора да даде оставка ама затоа Венеција во портфолиото добива еден од најгледаните концерти на сите времиња.

„Како да не беше доволно што ги преживеавме 80-тите години за сега пак да го гледаме истотo срање“, крикнува Боб Молд пренесувајќи го духот на Hüsker Dü појако од кога и да е. Стариот е наапан на стотка.„Устајте презрени и гладни,“ со многу гитари. Од-лич-но!

„Затворете ги школите, затворете ги и црквите“, пее пред 100 години за шпанската грозница слепиот Вили Џонсон, еден феноменален госпел и блуз уметник во кој почнува да р'ти и подоцнежниот рокенрол. Освен попустата надеж дека на луѓето ќе им дојде памет, единствено што Џонсон утна е дека Исус набргу доаѓа. Сега па уште помалку би му се доаѓало, пошто сега има прописно да го распнат на Фејсбук.     

Мотиви и инспирација за пишување на овој текст најдов во поплавата на дезинформации кои доминираат со интернетот и социјалните мрежи, претворајќи ја свеста на луѓето во депонија на идиотарии.

Има доста добри обработки на песната на Боуви ама оваа баш прави мерак. Отсвирена е од бендот во берлински Адмиралспаласт во 2016 година, непосредно по смртта на Бпоуви и 40 години откако истата песна е создадена и снимена во непосредна близина на Берлинскиот ѕид. Со истата онаа гитара на Фрип која завива како ветар а трае како гајда.

Добро, не целиот Кит Ричардс туку неговата гитара. И не секоја гитара туку онаа во „Gimme Shelter“. А тоа не е некоја од неговите омилени Телекастер, Лес Пол или Епифон туку некоја мистериозна Матон EG240 Суприм за која Ричардс денес памти дека некој во брзање ја оставил кај него, ама има заборавено кој.

Ги симнале постоечките текстови на AC/DC, ги пуштиле стиховите низ тн Маркови вериги  (Википедија, инаку тема која на ПМФ уште пред речиси 30 години се има изучувано во рамки на предметот Конечни Автомати кај проф. д-р Смиле Марковски) и оставиле вештачката интелигенција да ја дижестира нивната филозофија и поглед на свет. Добиле песна за тоа како постојат премногу жени со јајца. 

Гајагеум е традиционален корејски инструмент кој личи на разбој за плетење и има 12, 18 или 25 жици. Чак е Бери, пра-татко на рокенролот а Џони Би Гуд е онаа негова песна чии рифови „ja дефлорираа музиката, ѝ ја одземаа дотогашната невиност и неповратно ја направија дрска и секси“. Најмалку знаеме за Луна, девојката благодарејќи на која сè ова звучи супер симпатично.

Сигурно ќе наидете на технички подобар и музички поквалитетен кавер на „Killing in the Name“ од RATM, ама попозитивен и поохрабрувачки од овој, тешко.

Конечно нешто добро и од пандемијава. Да не беше таа, на старките веројатно немаше да им текне да седнат и да направат нова ствар бидејќи стадионите им беа полни иако најтазе песни кои ги свиреа беа од пред 25 години. Ете ни ја сега ‘Living in a Ghost Town’, песниште.  

Постојат четири типа човечки коронавирус и постојат четворица над-човечки Стоунси кои и во пандемија функционираат како и секогаш: Џегер ја носи песната, Рони ги одработува гитарите, Кит си го прчи и буричка колку за зачин a Чарли одработува смена како да работи на патарина. И тие и вирусите се имаат појавено исто време на планетава. И никој ништо не им може.