- Формулите за парфеми се чуваат под клуч со години, и не ги сметаат за списоци со состојки, туку за „тајни“.
- Проблем настанува кога за да мирисаш „специфично“ мораш да се фатиш за стар, винтиџ парфем - новите многу често почнуваат да личат еден на друг, затоа што, за жал, индустријата е во својата „ера на копии“.
- „Парфемите се сметаат за непристапна, елитистичка индустрија. Чекор кон отвореност и транспарентност значи чекор кон крајот на ексклузивноста. За да се разбере како функционира еден парфем - од тоа кој го направил, до кои состојки се употребени, не значи да му се одземе магијата туку повеќе да се засака. Се работи за форма на писменост што те внесува подлабоко во приказната и ова нема негативни страни.“
- Ни се заканува нешто што се вика кафе-апокалипса. Некои истражувања покажуваат дека климатските промени влијаат на места каде што се одгледува кафе и дека до 2050, ќе има помалку од половина од залихите што ги имаме сега.
- Жешките температури ги прават растенијата поранливи на штетници и други закани. Во исто време, сè повеќе се бара кафе во светот.
- Во обид да се одложи ова, има научници што работат на нови, поиздржливи зрна, што би нè спасиле од овие проблеми - растат клетки од кафе во лабораторија, наместо на дрва. Други бараат замени и одржливи состојки, а додаваат кофеин, заради ефектот.
- Во дистопискиот расказ на Џ. Г. Балард, „Градината на времето“ кој беше инспирација за дрес-кодот оваа година, супер-богатите се кријат во луксуз, додека „небањатите“ креваат бунт. Така малку непријатно, како за тема за најголемиот моден настан во годината.
- Темата е избрана пригодно за изложбата на Институтот за костими Заспани убавици: Одново будење на модата, што е истражување на многу парчиња од архивите на Мет кои се станати премногу нежни за носење. Сега се реанимирани со технологија, ВИ и аудио и служат како метафора за фрагилноста на модата и како начин да се испитаат цикличните теми на преродувањето и обновувањето.
- Јавноста се фокусираше на метафоричната значајност на расказот, истакнувајќи го пак неговото истражување на тенденцијата на човештвото кон циклуси на создавање и уништување. И има некаква вистина во ова, но како намерно да игнорираат поочигледна поента - ова е расказ каде што последниот бастион на богатите ќе го прегази толпа од работничката класа.
- Која и да е причината, има една иронија во тоа да се влече инспирација токму овој расказ на Мет Гала.