Има смисла дека ако си поминал низ некакво искуство, или си во некаква посебна душевна состојба, веројатноста да ги забележиш знаците за истото кај другите е поголема. Но што ако илјадници луѓе реагираат со крајна емпатија на сторија за осамен кит, кој реално можеби и воопшто не е осамен? Дали тоа значи дека тие самите се такви?