Не се споија во саботата небото и земјата. Не се отвори небото над Скопска Црна Гора.

Се спои расипништвото со реалноста. Гласот на граѓанинот со Коце. Со Тони. Со Ајвази. Сите тие се споија пред телевизија, а ние се споивме со полудената природа која реши да се пресмета со нас за целата наша сервилност.

Всушност, следниот текст се вика "Белград на вода". Го пишува легендарното перо на белградско Време Милош Васиќ а се однесува на последниве поплави во Србија. Зошто текст за поплавите во Србија? Затоа што кога ќе се случи нешто слично овде (со времето) и ама баш апсолутно исто (со последиците), дури тогаш сите хорски ќе се расквакаат на темата. Сè е до тајмингот, децо.