Ние сме последните кои ќе проповедаме јога но ова што го зборува упатениов ни има логика. Како да го скротиш брбливиот мозок? Така што ќе му дадеш некоја работа, на пример да го пази твоето дишење.

Дечково, Гуга Леунам, успева махерски да ги искасапи сите Марвел филмови само за да си го направи меракот и да ја добие веројатно најдобрата тепачка што некогаш се случила во Марвел универзумот. Тоа што го има направено е велелепна монтажа.

Кога ја објавувавме Веитсовата верзија, рековме дека песната „малку ни ја огадија фејкерите кои со неа на своите медени усни го крчеа својот пат кон државното ухлебување“. После цела оваа калакурница, сигурни сме дека ниеден од тие шупци веќе не ја пее Бела чао па можеме на раат да си ја пуштиме нашата омилена верзија, онаа на КУД Идијоти, од албумот чиј наслов пасент одговара на таа калакурница: „Ние сме овде само за пари“. 

Суштеството ги има сите предуслови еден ден да доживее како пола влада му доаѓа на теревенка, како новинарски величини напуштаат семејни ручеци пошто на суштеството му дошло да свика колегиум и да не редиме уште, пошто џабе ќе се изнервираме.

Има некоја риба што се вика голијат групер (голијат затоа што знае да порасне над 350 кила) која се води како најтешка риба за вадење од вода на трска (така барем тврдат луѓево). Од друга страна се оние едни што се палат на најтешки работи.

Ако може да нарачаме спиење би сакале од тоа што го добил тој вториот. Исто така, овие со камерата можеа да бидат малку повознемирени околу целата ситуација што се развива пред нив.

Првото издание се вози во 6 етапи во кои требало да бидат покриени 2.428 километри, или околу 400 километри по етапа. Денес има 21 етапа / 23 дена, етапите се далеку пократки, но вкупната должина на турата е подолга. За разлика во вселенските примероци на велосипеди што ги имаат денес, тогаш се вози на велосипеди што се најблиску до поштарски точак. Двајца велосипедисти ќе се обидат да ја повторат првата фаза од првата трка, на точак од 1903.

И ти возиш точак, и Брајан Рајнер вози точак, ама не е исто (и не е секогаш само до точакот). Рајнер е на маунтајнбајк патека на Тахити, и многу, многу не и се плаши, а би требало.

Лидер на една бразилска банда пробал да избега од затворот маскиран како неговата 19 годишна ќерка која му дошла во посета. Со тоа што „маскиран“ е мал збор за ова. Знаевме дека ќе се појави друг сурат а сепак потскокнавме.

Снимката е од населбата Кангерлуссуак на западниот дел од најголемиот остров на светот. Населбата не е по ништо посебно фасцинантна, освен по тоа што се наоѓа на 50 километри од Арктичкиот круг, а пред некој таму беа измерени 22 степени Целзиусови.

Ако го снимаш Њујорк со 960 фрема во секунда, личи како времето да застанало за тие луѓе. Кај нас истиот ефект се добива со нормален број фремови.

Кога сликаш група луѓе, позната е командата со која треба да се натераат да се насмевнат. На англиски е „Cheese“, на српски „Птичица“, а на македонски „Кај се стиска бе ова?“ Не е лесно ако групата е составена од овие модерниве, високо сензибилизирани офтики.

Мал пример за тоа како лошите и трауматични искуства влијаат врз нашата перцепција на она што го гледаме. После трагедијата со Дурмо турс, срце застанува на вакви призори. Слично како што стрепиме од Заев во секоја прилика кога ќе почне да отвора уста.

Во брендовите се вложува многу посветеност, пари, трпение и упорност бидејќи тоа е невидлив капитал кој се носи со себе и кој на производот му ја дава неопходната дополнителна вредност. А може и вака:

Може е условен рефлекс, може е траума од детството, а може е и само фино воспитување. Како и да е секој присутен, речиси севернокорејски синхронизирано, знаеше како е редот. Снимено пред некој ден на плажа во Улцињ.

Одлично видео со еден стар пример од Витгенштајн, за тоа колку ни е ограничен умот и колку тој и интуицијата знаат да нè зезнат и на едноставни проблеми, а не па кога се работи за комплексни прашања од политиката, етиката и слични области. Муабетот е, не правете фетиш од своите ставови, ко да сте го фатиле Господ за јајца.

Човеков сака да знаете дека е професионалец и дека ова го работи 13 години. Да не беше гајтанот за струја никој од нас немаше да го дознае тоа.

Кога објавуваме дилајли кои пукаат додека пеат и слични балканштини, имаме чувство дека им нанесуваме бол на одредени свилени елитистички кругови кои се гадат од контрастите на ова поднебје. За некако да им се оддолжиме, им го нудиме овој традиционален шведски танц, да го пробаат некој пат на своите збиранки, за да покажат дека и овде може да се има високо скандинавско ниво. Само напред дечки, пикањето глава во нечие меѓуножје и онака веќе е навежбано.

Некаде 1973-74, Тајланѓанка во кафана во Бангкок става во казан да се прави говедска чорба. Три генерации подоцна нејзините наследници (жената уште е жива и здрава, фала на прашање) се уште служат од истиот казан и од истата чорба.

И покрај целото наше натежнување накај рок музика, и малку поблаго накај метал, чувствуваме дека до сега не сме одвоиле доволно простор за - деткор метал. Ако сакаме ова да се поправи, а сакаме, зошто тоа не би почнало со Аца Лукас.

Тоа што Борис Џонсон стана премиер на Британија не изненади апсолутно никого, бидејќи сите го чекаа неизбежниот момент уште од денот кога Тереза Меј се всели во премиерската резиденција. Сега Џон Оливер прави профил за новиот премиер на неговата родна земја, која без разлика на жестината најверојатно повеќе ќе му помогне на Џонсон, отколку што ќе му одмогне.

„Човек ми кажа, он со свои очи има видено....“ е една од честите форми со кои им се дава уверливост на рекла-казала муабетите. Кога ќе се пуштат во оптек, на крајот на ланецот секогаш испаѓа нешто сосема друго.

Искуството ни кажува дека паркирачкото дивјаштво не може да се скроти ни со јавно исмевање, ниту со добронамерни пораки ниту со заканувачки пораки (од надлежните одамна имаме кренато раце). Можеби треба да се проба ова.

Си пиел, си бекријарел, си заглавувал со некого секој викенд (ден), и одеднаш без никаква посебна причина истиот тој човек решава дека дома му е покомотно или дека имал серија за гледање. Е па Олд Спајс нема да го дозволи тоа, а не треба ни вие. Секоја сличност со реалноста е жална.