Сопругата на комичарот Том Сегура, во програма му објаснува на нејзиното животно од маж кога нивните, некогаш романтични заеднички туширања, станале неподносливи за неа. Џабе ќе фаќате страна, треба да ви е јасно дека машкото и женското се две непомирливи „школи“ на туширање.

Американска двојка со години поседува автентично парче од Берлинскиот ѕид и цело време ги чеша колкаво богатство можат да заработат од ова парче историја. Одат кај човек кој откупува историски сувенири и брзо им паѓа камен од срце. Ама им паѓа на нога. Типот им вика дека такви работи како нивното, на интернет се продаваат за 3-4 долари. Не дека замлати како овие нема и кај нас.

Не само фаците туку и сите потези со нончаки од легендарната сцена од филмот Game of Death (во оригинал, ко што сме го гледале во кино: Игра смрти). Ако малиот го кине Брус на оваа возраст, кога ќе порасне, што?

84 годишен дедо во шопинг мол храбро запира крадец (пушта нога и го сопнува). И веднаш потоа и подоцна во болница, најголем проблем на дедото е - бабата. Пазете колку малку ѝ треба за да му се развика (да погаѓаме: дека е себичен, дека не мисли на неа, дека што ќе прави она сама со реумата, дека една пензија не стигнува...)

Насловот кој го гледате е она што во себе си го викаат луѓето кои ќе ги видите.

Десетмина се на стартот, трчаат на 100 метри за две екипи, секој е на својата патека. И сè е нормално, освен што овде победува оној кој трката ќе ја заврши на петтото место. Како тоа функционира? Маалски тагови: на сец, цапање.

Краток клип кој може да послужи како попис за трите елементи кои треба да ги поседува секоја жена за да ја заслужи таа титула. Количка за пазарување, возење во јавен превоз и водење сметка во секој момент да се изгледа средено. И не се вадете, ако немате количка, можете да имате барем брич.

Дечките имаат ноќна мора од Деспасито, неподносливата латино нумера која ечи од сите страни. Органски не се издржува ама исто органски не можеш да ја ескивираш. Да се разбереме, сите летни латино хитови се неподносливи. Како ли ги штанцаат така глупи а заразни?

Стивен Спилберг во 1976 има само 29 години, номиниран е за „Ајкула“ и дома со другарчиња се снима за да ја овековечи еуфоријата. Ко да не знае дека во конкуренција му се Фелини со Амаркорд, па Лет над кукавичјото гнездо, па Кучешко попладне....

Можеби немаат право на глас на избори ама затоа имаат право да сменат родители ако овие им промрчат што миничот им е прекраток. Малата е момче. Со поддршка на мајка му (за да не ја смени) станува дрег-квин. Капак на сè, сценското име му е  - Лактација. 

На дечково му го рекле она стандардното за тетовирањето: „Не боли, само знае да биде малку непријатно“. Малку непријатно? Па на Козара и Неретва немало ранети кои вака се намачиле.

Ваков р'мпалија мислиш со заби може да извади тапа од шише. А кутриот, душа си извади со тоа отворачот за кој нема блага идеја како функционира.

Само да видите колку глупо изгледа оној обичај што го има и кај нас, на бебе да му се оставаат пари. А ова па конкретново, ако не собра повеќе инвестиции отколку што ќе собере Мерко, еве на.

Сирискиот претседател, лежерно облечен се замешува со народ на пазар во Дамаск. Ех, кога А1 правеше вакви прилози за Груевски, во времето кога куртоните уште не беа измислени.... 

Зборовите се неутрални и невини, она што ги прави опасни е контекстот во кој се кажани и намерата со која се изречени. Патем, знаете ли дека англискиот збор „nice“ на времето значел глуп?

Вака би изгледал почетокот на работниот ден од нашите најлоши кошмари. На сета сабајлечка накурченост и нерасонетост, да ти дојдат неколку идиоти за со мотивациска песна да ти го дигаат работниот елан. Стануваш и ги дигаш на клоци.

Овде мајка се радува што се укинало екстерно, или што детето си одбрало баш фино комплетче за полу-матура. А мајка може и на поинакви работи да се радува. На пример, ако таткото освои карти за концерт на Ганс енд Роузис.

Се работи за песната Боемска рапсодија од Квин, ама претворена во филмска сцена. Иако тоа звучи како малку лигава идеја, резултатот е доста уверлив (ок, освен кога џандарот вика: Скарамуш! Скарамуш!). Сега едвај ќе чекаме +18 филмска верзија на „Остани во мене“ од Калиопи.

Една видео компилација нè потсети зошто Али Џи е нашата омилена инкарнација на Саша Барон Коен. Во своите интервјуа тој користи една контра - аикидо техника, противникот не го победуваш со помош на неговата сила туку со помош на својата (радикална) глупост.

Сосема е можно овој младоженец да е обичен дебил и од сељачки мотиви да сака да покаже која е тука главен, ама, ваков дриблинг (и шеретскиот потег потоа) немаме видено уште од Милош Шестиќ. 

Стварно немаме појма како да го оправдаме објавувањето на следнава содржина освен дека нам ни е тотално урнебесна! Ве молиме, не се откажувајте по првите звуци. Уметноста бара жртви.

Годината е 1989-та. Од една страна на железната завеса Лени Кравиц и Стоун роузис ги издаваат своите деби албуми, на рипит се вртат „Like a Prayer“ на Мадона и „You Got the Look“ од Роксет, Нил Јанг и Дилан прават камбек албуми, Ред хот од четврти пат успеваат да влезат во листата топ 100, Квин си грмат, Бисти Бојс си газат а разгалената западна младина во задимени клубови полни со алкохол и дроги ги слуша овие музики. На другата страна на завесата, вака:

Ќе ви дојде да направите паралела и да помислите кој од нашава сцена има во себе таков материјал (дух, лежерност и куроболие) на телевизија да раскаже една ваква блесава приказна на која Данил Хармс би станал и би аплудирал. Немојте џабе да се мачите.

Дур си напишал на хартија „Правиме попис“ за да го залепиш на врата од дуќанот, пописот завршил. А може па само нè шеба.