Прцање со стереотипноста на музиката и особено текстовите на бендот од Даблин кој некогаш донесе свежина но потоа стана некако преголем а Боно почна пресериозно да ја сфаќа својата улога во животот на оваа планета (мада, оној последниот албум со катаљарда преработени нивни песни добро ни легна). Дечкото го сконтал „рецептот“ на песните, плус фацата му е ултра-меланхолична.
