„Сестрата на Шерон Стоун е во болница со Ковид - таа ги обвинува оние кои одбиваат да носат маски“, гласи наслов во денешен Гардијан, при што за оваа категорија луѓе е искористен зборот refusenik. Истиот се појавува и во други британски и американски текстови кои се однесуваат на Ковид „контрашите“.
Она што е интересно од историска перспектива во врска со овој термин е што тој не означувал човек кој одбива, туку кој е одбиен. „Отказници“ (од руското ’отказ’ - одбивање), на англиски refuseniks, бил неофицијален термин за поединци, главно советски Евреи, на кои не им било дозволено да емигрираат во Израел од страна на некогашен СССР. Тука спаѓале и припадници на прогонети религиски групи, како баптисти, други протестанти и Јеховини сведоци. Овие луѓе биле етикетирани како странски шпиони или непријатели на државата кои сакале да избегнат апсење и казна за предавство. Самото аплицирање за излезна виза било забележувано од КГБ, па откако барањето ќе било одбиено „отказниците“ ги губеле дотогашните работни места и морале да живеат работејќи како улични чистачи или каква и да е друга физичка работа, за да не бидат обвинети за „општествено паразитирање“.
Забраната за еврејска емиграција кон Израел била укината во 1971. Од тогаш „рефјузеник“ е влезен во колоквијалниот англиски, но во обратна смисла, за човек кој одбива да направи нешто, најчесто како облик на протест.
Кај нас неносењето маска како и повеќето контрашки однесувања главно не е резултат на некаков јасен идеолошки став, освен доколку мрзата, ароганцијата и лежерноста не ги ставиме под капата на идеологијата. „Одбивачите“ така стануваат просто „неносачи“.
