Има комичари како Луис СиКеј кои имаат префинета структура на своите приказни (види „Анатомија на еден виц“). Милтон Џонс е поинаков. Кај него има само премиса (нафрлување топка) и штос (забивање). И цар е во тоа. 50 минути луцидни набаценки и забивања.

Британецот во формат во кој гостинот пробува пилешки крилца, спремени со различни дози на лутина, од умерени па сè до оние кои носат име „Зомби Апокалипса„ или „Мега смрт“. Попат и пикантни муабети за религијата, кретените кои го следат на Твитер а се нервираат од него (примерот кој го дава за споредба треба бескрајно да им се повторува на такви твитерџии), ќелаицата на Карл Пилкингтон и друго.

Она што сфативме од видеото е дека во британскиот парламент имаш право да му се дереш на противникот, исто како што противникот има право да ти се дере на тебе, додека во исто време сите што не се на говорница имаат право да ти дофрлуваат и да навиваат, ама во моментот кога спикерот на парламентот ќе стане од столче, секој присутен има право само на апсолутен молк. Само да приметите како премиерката Тереза Меј чучнува со стравопочит.

Видеозапис од последните денови на Ниче, откако германскиот филозоф доживеа комплетен ментален колапс, тоест полуде. Нема ништо шокантно во снимките, па сепак се тажни и некако длабоко вознемирувачки.

Без помпа и надмени јуристички паламудења, судија кој не заборавил дека пред себе има и луѓе, а не само закони.

Досадната зима полека се повлекува а вредните раце на македонските урбани земјоделци едвај чекаат да ги засукаат ракавите и да ја подготват својата бавча за предизвиците на повисоките температури. На здравје копање и афтер копање.

„Пред дождот“ дојде како Deus Ex Machina, да ми го спаси животот. Тоа е вистината.

Некаква прастара македонско-британска репортажа од 1972 година по повод "охридскиот" воз што проаѓа 60 километри за 3 часа, чиј главен лик е железничарот Петре, неговите филозофски дилеми и зенот и идилата што се вика живот во Охрид во 70-те.

Бугарија го продолжува финиот европски тренд на успокојување на новиот американски претседател, покажувајќи ги убавините на својата земја и тоа ѓубрето од држави што ја опколуваат оваа убавина.

Ние го памтиме по два совети: 1. "Немој да ги користиш медиумите за да го разбереш светот" и 2. "Не смееш да се споредуваш себе си со Швеѓаните... мора да имаш поголеми амбиции во живот." Светот го памети Рослинг како доктор, професор на Каролинска Институтот, автор на неколку книги, говорник на ТЕД, гуру за статистики, член на Шведската академија на науки и голтач на мачеви. Рослинг почина 7 февруари, една година откако му беше откриен рак на панкреасот.

"Отворено носење" (open carry) e правото на сопствениците оружје да го носат истото без да го кријат, на пример да го опнат на рамо или на половина, наместо под палто. Ликов не само што практикува отворено носење, туку на себе има обесено Калашников и пиштол, на глава има ски маска, а целата оваа "масакр во најава" аура ја надополнува со панцир. Се што треба да знаете за ликот е дека реши таков да влезе во полициска станица да поднесе некоја жалба. Којзнае зошто ова никогаш не му паднало на памет на црнец или Арап во Америка.

Согласни дека Америка е прва, а решени да ги остават Холандија и Германија да одлучат која ќе биде втора (или ќе се менуваат), Хрватите се спремни да бидат трети.

Фина анализа на говорот на Берни, во која се мапира првенствено неговиот њујоршки акцент, но и работничкото потекло и еврејската жичка во него. Не, тоа не значи дека ако си девојка од Скопје, може да кажеш: Лиле беее, куга ќе дојде прулет?

Ниту еден извештај од ниту една организација не може да ти здрви таква цивилизациска заушка како кога ќе видиш како реагираат обични луѓе во реална ситуација во некој друг дел од светот, без тоа да биде кореографирано. На пример, сообраќајка во тунел во Јужна Кореја.

Меѓу рекламите за кои се плаќаа 5 милиони долари за 30 секунди (166.000 долари за 1 секунда емитување, секунда што во МКД-размери тежи колку фирма што прави по речиси 14 илјади долари месечно), имаше и дузина трејлери за блокбастерите што треба да се појават годинава: Гардијанс, Пиратите од Карибите, Брзи и бесни. Собравме неколку од нив на куп.

На концерти на Брус Спрингстин луѓе носат транспаренти со имињата на неговите песни што сакаат да им ги свири. И овој со бендот стварно им ги свири, што само по себе е  дирљиво, јер на друг ќе му беше под чест да свири „по нарачка“ и слепо ќе се држеше до детално смислениот концепт и плејлиста. Но што ако на Спрингстин во живо му нарачаш песна што не е негова? 

Некои ќе се најдат навредени од урнебесно прецизните поенти на Бур, ама па што, не е тоа црна чума. Од навреденост никој досега не умрел. За таквите имаме и други видеа.

Рик Свансон, ликот од Parks and Recreation кој го игра Ник Оферман, има едноставна нутриционистичка филозофија: месо добро, сè друго - не добро.

Конкретна тема рекламите за Супер боул што се појавија на интернет пред натпреварот. Цената за годинава е 5 милиони долари за 30 секунди реклама.

Луѓето сфатија како е редот и решија со време да „бутнат глава“, па по примерот на холандската влада, и германската изработи видеопорака за новиот американски претседател. Исто како и холандската, и оваа порака од владата не е од владата.

Во некоја турска касаба, група другарчиња од кои некои изгледаат како генерација со калеш Анѓа, со помош на пластични легени директно се катапултираа во детството. Да ги видите само тие фаци. Задовољштина.

Еден детаљ од крајните денови на Битката за Сталинград: ... Германците развија техника во која на прозорите ставаа мрежа од жица за да се заштитат од гранати. Советите одговорија со ставање јадици на гранатите за тие да се закачуваат на мрежата...

Не треба многу за да ја насмееш мајка ти барем кога си на некои преттинејџерски години, доволно е да ја гушнеш, да ја бациш, да си ги избричиш веѓите, па да ги нацрташ со маркер, да ја прашаш да не треба нешто.