Како одговор на ова барање, Толкин на својот издавач му испратил две писма - едно во кое прашањето некако се заобиколува, и второ, кое го објавуваме, во кое бесно реагира. До денес не е познато кое од нив било испратено во Берлин.
25. јули 1938
Ул. Нортмор бр. 20
Оксфорд
Почитувани,
Ви благодарам за писмото. За жал, не ми е јасно што подразбирате под „ариевско". Јас немам такво, односно индо-иранско потекло; колку што ми е познато ниту еден од моите претци не зборувале хинди, персиски, ромски или кои и да е од блиските дијалекти на овие јазици. Но, доколку прашувате дали имам еврејско потекло, можам само со жалење да констатирам дека немам претци од овој надарен народ. Мојот пра-пра-прадедо дошол во Англија во 18. век од Германија: најголемиот број мои претци оттаму се чисти Англичани, и јас самиот сум граѓанин на Британија - што би требало да е доволно. Сепак се навикнав да се гордеам на моето германско име (целосното име на Толкин е Џон Роналд Руел - заб.прев.), и продолжив да се чувствувам така дури и во текот на последната несреќна војна, во која служев во англиската армија. Сепак, не можам да се воздржам од коментарот дека доколку вакви дрски и нерелевантни прашања од овој тип станат правило во книжевноста, тогаш нема да мине долго време пред германското име да престане да ми биде извор на гордост.
Вашето прашање без сомнение е поставено за да биде во согласност со законите на вашата земја, но тоа значи дека тоа не треба да важи за граѓани на друга држава, дури и кога тоа би имало (а нема) каква и да е врска со вредноста на моето дело и податноста за негово објавување, за што бевте заинтересирани претходно без оглед на мојот Abstammung.
Со уверување дека овој одговор ќе ве задоволи
Ваш,
Џ. Р. Р. Толкин
