Настрана неподносливоста на домашната ситуација во која македонските телевизии имаат шпилови свои „експерти“ и истите ги ротираат од вечер во вечер, проблемот на јавниот однос кон оваа фела е нешто подлабок и зборува за некои посуштински промени кај луѓето. Оние кои имаат најчесто бучно и непоколебливо мислење за некоја тема пошто за тоа „пишуваше и на Фејсбук“.

Два експерта сведочат во американскиот Конгрес за тема од медицинската регулатива. Иако комплетно независни еден од друг, доаѓаат со речиси идентични текстови. Како е можно тоа? Просто. Биле платени од исти лобисти.

Испаѓа дека најефикасна би била следнава комбинација: Случаен минувач да каже дека е одушевен од некоја најнова владина мерка а пригоден експерт подоцна да прокоментира: Да, но не сум 100 посто сигурен во тоа.

Заради општата параноја-френдли клима во која живееме и медиумски индуцираниот страв од сешто, "здравата храна" е една од оние теми кои веднаш привлекува интерес. Истовремено, темата е многу податлива за шано-мано и тоа не само во земја во која две надлежни институции со недели не можат да се согласат дали има или нема листерија. Да видите само како и експертска Европа лесно паѓа на оваа финта.

Исто како и со гатачите, постои неверојатна тенденција да им се верува и на „експертите", и покрај тоа што недостасуваат докази за нивната способност нешто да предвидат.