...Јас научив да ја веднам главата кога ме фалат и величат и да рикам како ранет тигар дури градот сонува.
Јас научив дека оние кои се врзуваат за места, за град, за земја се како птички во кафез со отворена вратичка.
Јас научив дека таквите се како неми птички за кои се луди оние птици кои летаат.
Јас научив сам да си сум и стадо и волк и овчар....

Една бајаги постара ствар (7-8 години може...), али пригодна за денот денес.  Една постара ствар за која неколкумина мои каде каде поучени пријатели ми рекле дека е една од најубавите „дионизиски“... За мене пролетта секогаш започнува на Св. Трифун, тогаш зема сила и бујрум некој нека ја запре!

ЗА МНОГУ ГОДИНИ И УБАВ ВИКЕНД!