Старото и заборавено правило вели - алатките кои ги користат рацете се истовремено и алатки за мозокот. Рачно водените белешки се одлична вежба за „отелотворена конгиција“, поврзување на она што се запишува со неговото помнење. Плус, нотесот или тетратчето на овој начин стануваат евтин а ефикасен „екстерен хард диск“.

Едноставните случаи на несогласувања би требало да се разрешат токму така - едноставно. Но што е со оние подлабоките? Наспроти сите заложби за „приближување на ставовите“, тоа во такви случаи едноставно не е можно.

Работните места следните децении ќе бидат оние кои бараат емоционален, а не ментален труд. Во моментов тие се потценети и недоволно платени, но наскоро работите ќе се сменат.