Антропологот Зелија Нутал во денешни термини била „аматер“. Но во 19 век, кога антропологијата се уште не била воспоставена како дисциплина, голем број од оние кои се занимавале со вакви теми биле самоуки и биле жени.

Есента 1963, младиот антрополог Ричард Ли отпатувал во пустината Калахари со намера да живее во заедницата која броела неколку стотини луѓе, во подрачје кое редовно страдало од суша, на територија што никој не ја сакал. Тоа направило тамошните да зависат од собирање и лов, за што се мислело дека е исцрпувачка работа. Ли сакал да провери дали тоа е вистина. Денес, неговите сознанија можат да помогнат во разбирањето на фрустрациите на современите канцелариски работници, особено во големите компании, каде нема инстантно видлив резултат од она што се „собрало“ или „уловило“.  

На списокот кој го објави списанието Проспект, помеѓу педесет влијателни имиња има само еден антрополог. Таа применува методи типични за оваа дисциплина на поле, кое не е баш типичен домен на антропологијата - финансиските пазари, компаниите и институциите.

Во текстот станува збор за номадски сточари од племето Масаи во источна Африка. Од нивната приказна можеби можеме нешто да научиме - да не викаме само „грешка сте“ и напрасно да спуштаме телефон на погрешен број.

На 2 септември оваа година почина Дејвид Гребер, еден од најпознатите современи антрополози, анархист и активист во движењето Окјупај вол стрит. Но среде сите тажења по неговото заминување, излегоа и потсетници на скандал во кој тој игра една од главните улоги. 

Од загадочно пореметување кое се карактеризира со голем бес, вовлекување на машките гениталии, до болест на прекумерно мислење, постојат ментални нарушувања кои можат да се добијат само во некои култури. Зошто?

Неодамна почнавме со објавување видео туторијали изработени од студентите на Институтот за етнологија и антропологија при ПМФ, УКИМ. Првото беше за учење пајдушко, второто за фаќање 7/8 ритам на дајре.

Aко деновиве ви се случило да одбиете да се ракувате до сега веројатно ве прогласиле за арогантен или ненормален. Иако ракувањето докажано пренесува патогени, ритуалот е толку длабоко всаден, што луѓето се збунети кога остануваат без него. 

Кога во твојот јазик не постои одреден термин (или постои, ама не го знаеш), тогаш тенденцијата е тој феномен воопшто да не го забележуваш. Ова значи дека ти се случува „подсознание“, или хипокогниција.

Алан Фиске е психолошки антрополог (да, и тоа има) и професор на Универзитетот Калифорнија во Лос Анѓелес. Неговата најнова книга се вика „Кама мута: откривање на чувството кое поврзува“ (2019). Што означува овој чуден збор?

Британскиот колонијален антрополог Норткот Томас направил илјадници фотографии и аудио снимки на мажи, жени и деца од западна Африка помеѓу 1909 и 1915. Повеќе од сто години тие не биле презентирани во јавноста. До сега.

Собирањето предмети кои им припаѓаат на „егзотични“ култури и нивното изложување овозможува тие да се запознаат. Од друга страна, предметите се „киднапирани“ од својот природен контекст, не ја вршат својата функција, мртви се. Музејот на културите во Базел ги преиспитува основните претпоставки на институциите од ваков вид. 

Кај секого од нас постои тенденција да се држиме до познати начини на решавање проблеми - ако еднаш нешто дало резултат нема причина да не даде и следниот пат. Нo психолозите повеќе се интересираат за спротивниот начин на мислење, оној флексибилниот, кој изгледа е и културолошки условен.

Вчера 22.11 медиумите известија за настан кој изгледа како излезен од некој авантуристички филм - изолирано племе со стрели усмртило американски мисионер. Дали тие навистина никогаш не биле успешно контактирани од бел човек?

Секој ден десетици илјади „влогери“ погледнуваат во својата камера и изговараат позната фраза (главно на англиски): „Како е дечки?“ А оние кои ги следат имаат чувство дека им се лични пријатели, дека ги познаваат. Всушност, врската е еднонасочна и долгорочно непродуктивна.

Книга од (релативно) далечната 1990, која се осмелува да оди далеку во иднината. Дури пет милиони години од сега. И да претпостави како ќе изгледа светот тогаш.

Низ средиштето на Папуа Нова Гвинеја минува планински масив, со тешко достапни долини меѓу планините, покриени со шуми. Тоа е терен изолиран со милениуми, што довело до тоа населението кое живее тука да развие различни јазици и култури. Еден од тие јазици има посебна функција

„Моко“ не е обична тетоважа на лице. Тоа е симбол на Маорите од Нов Зеланд, на нивниот идентитет и историја, и знаковен систем кој укажува на припадноста на род и статус во групата. Што се случува кога бела жена ќе си ја тетовира брадата со ваков цртеж?

И тоа не само кај нас, и не само затоа што не се љубезни. Повеќе се работи за традиција - изгледа ситуациите во кои би требало да кажеме „благодарам“ ги земаме здраво за готово.

Во северна Манитоба во Канада, еден бизон постојано бега од ранчот каде живее. Локалците го нарекуваат бегалецот Фреди, и тој веќе има статус на локален „селебрити“. Сега во негова чест е компонирано и специјално музичко дело.

Од народни умотворби, до романи-бестселери и ТВ серии, нарациите се суштински за секоја заедница и за секој поединец во неа. Еволутивните психолози се обидуваат да сфатат зошто.

„Завист“ звучи како маана, и „народски“, и верски - сите поголеми религии ја сметаат за грев и карактеристика на нечисто срце. Па сепак, колку и да изгледа општествено корозивна, таа била вообичаен дел од човечките општества со милениуми. Работата е што тие, многу подобро од нас, знаеле како да ги искористат нејзините конструктивни страни. 

Од сите книжевности на светот, најмистериозната припаѓа на Велигденските острови, денес чилеанска територија во југоисточниот Пацифик. Таа е напишана со писмо - ронгоронго - кoe сè уште никој не го дешифрирал. А можеби е и подобро тоа никогаш да не се случи.

Жената која низ своите научно-фантастични и фантастични дела внесе филозофска длабочина и феминистички сензибилитет во овие жанрови, главно доминирани од мажи, почина мирно во својот дом во Портланд на 88 години.