Девојчињата, бомбони. Беспрекорно исчешлани, невулгарно облечени, убави како што само едно дваесетгодишно девојче "вода и сапун" може да биде. Дечките полуголи и насмеани, парфемот и темнината ме опиваат, музиката не ми дозволува ниту да зборувам, а богами ниту да мислам. Одам на прв спрат. Па на втор, заборавам што да прашам, заборавам и зашто сум тука.