Докторот објаснува дека реакциите што децата ги имаат кога ќе се обидеш да ги тргнеш од игра, не мора да се должат на нивната зависност од видео игри, туку тие се припишуваат и на самата човекова биологија, односно дека децата се премногу мали за да можат да ги контролираат своите нагони.
Во целата равенка треба да се додаде допаминот и колку авторите на видео игри се станати вешти во искористување на истиот преку давање чести награди и подароци во самите игри дури и за најминимални достигнувања.
На целата своја експертиза, докторот предлага проблемот да се реши така што ќе седнеш да зборуваш со детето и ќе се разбереш дека има само одредени термини во кои може да игра, што кога би било изводливо видео игрите воопшто не би ни биле проблем.
